Σημάδια εγκατάλειψης

>> Γράφει ο Γιώργος Νύκτας

Μπήκαμε στην άνοιξη και η Χίος ένα νησί από τα μεγαλύτερα του Αιγαίου χωρίς ακτοπλοϊκή  σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη, παραμένει  αποκομμένη  από το δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Και αυτό σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης που η ναυτιλία και η μειωμένη παραγωγή μαστίχας δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα χίλια μύρια οικονομικά προβλήματα του νησιού. Σε μια εποχή που το νησί έχει ανάγκη τον οβολό του κάθε επισκέπτη, δεν επιτρέπεται η Χίος να είναι ξεκομμένη από τη συμπρωτεύουσα, και στην ουσία αποκομμένη από τη βόρεια Ελλάδα.

Δέσμια της κυβερνητικής αδιαφορίας στο τομέα των συγκοινωνιών  αφήνεται η Χίος πάντα μόνη της να γιατρεύει τις πληγές της. Από αυτούς που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες του νησιού, θα περίμενε κάνεις περισσότερη ευαισθησία και περισσότερο σεβασμό προς αυτούς  που επέλεξαν να ζουν στο νησί. Κάποτε το πισωγύρισμα σε εποχές μεταπολεμικές  πρέπει να σταματήσει. Κάποτε  οι συγκοινωνίες θαλάσσιες και αεροπορικές πρέπει να γίνουν αξιόπιστες, ποιοτικές και επαρκείς γι’ αυτούς που επιμένουν να ζουν στην άκρη του Αιγαίου.

Τελικά  ας μας πουν οι κυβερνώντες, έχουν τη διάθεση να στηρίξουν  αυτούς που σήμερα φυλάνε Θερμοπύλες; Ας μας πουν ακόμα πως θέλουν τα Νησιά, ζωντανές πόλεις ή βραχονησίδες;

giorgosnuktas@hotmail.com