Επι-Τέλους....Τι αφήνει πίσω της η φωτιά

>> Του Γιώργου Παγούδη 

Υπό τον έλεγχο της Π.Υ είναι πλέον η φωτιά. Το σχέδιο κατάσβεσης με τις δυνάμεις της ΕΜΑΚ απέδωσε και έτσι πλέον στα υψώματα ανάμεσα σε Ανδρόλακο και Αψηλές μόνο τα “καντηλάκια” απομένουν αναμμένα για να υπενθυμίζουν το κίνδυνο . Το πρωί -αφού τώρα είναι αδύνατον να γίνει κάτι- πεζοπόρα τμήματα θα αναλάβουν να σβήσουν και τις τελευταίες μικροεστίες ώστε να λήξει ο πύρινος εφιάλτης που ταλαιπωρεί το νησί εδώ και έξι μερόνυχτα...
Τουλάχιστον δεν θρηνήσαμε θύματα. Όμως πάνω από 150.000 στρέμματα καμένης δασικής και αγροτικής γης , πολλές δεκάδες χιλιάδες μαστιχόδεντρα καρβουνιασμένα , σχεδόν επτά ίσως και παραπάνω εκατομμύρια ευρώ κόστος κατάσβεσης , κατεστραμμένη πρωτογενή παραγωγή και γενικότερα ένα τεράστιο κοινωνικό πλέον κόστος είναι οι πληγές που άφησε πίσω της , το σκληρό μάθημα μιας πυρκαγιάς που ήταν επόμενο να συμβεί. 
Και λέμε “επόμενο” αφού στηριγμένη μόνο στο φιλότιμο και τον ηρωισμό μιας χούφτας πυροσβεστών, η τοπική κοινωνία εφησυχασμένη χρόνια τώρα, κώφευε σε τόσες προειδοποιήσεις αρνούμενη να πάρει ουσιαστικά μέτρα προστασίας των δασών και συνάμα και της ίδιας της ζωής της.. Έτσι ανέχτηκε να έχει τρύπιες και άδειες δεξαμενές , δάση ζούγκλες , κάμερες πυρανίχνευσης (χρυσοπληρωμένες...) που μισοδούλευαν , αιρετούς που τα ελάχιστα κονδύλια πυροπροστασίας τα ξόδεψαν σε καθαρισμούς δρόμων της πόλης και περιμετρικά αυτής , πυροφυλάκια χωρίς επάνδρωση , εργαζόμενους που δεν αξιοποιούνται και όλα αυτά όταν ένας τόσο κρίσιμος τομέας “βοά” για τις ελλείψεις του και πολλά ακόμη που θα έχουμε καιρό να αναλύσουμε. 
Μια πικρή γεύση είναι αυτή που αφήνει πίσω της η φωτιά της 18ης Αυγούστου. 
Η πικρή γεύση του τρόμου για το “αύριο “ και ένα θολό τοπίο για το μέλλον που ετοιμάζουν στο τόπο μας , οι κυβερνώντες...
Αυτοί ακριβώς που μας έφεραν ως εδώ με τις παραλείψεις τους και παρεπιπτόντως προετοιμάζουν το έδαφος για να παρουσιάσουν τις ανεμογεννήτριες ως “σωτηρία” και “μοναδική διέξοδος “ στο αδιέξοδο που οι ίδιοι δημιούργησαν. 
Αυτοί ακριβώς που τώρα ετοιμάζονται να παραδώσουν στο αφηνιασμένο πλήθος που διψά για αίμα έναν αποδιοπομπαίο τράγο στο πρόσωπο του δασάρχη Χίου που εδώ και ημέρες καταδεικνύουν σχεδόν ως “μοναδικό υπεύθυνο “ της καταστροφής.
Ξεχνώντας βέβαια τις δικές τους παραλείψεις και ανεπάρκειες ως συνήθως...

To απόγευμα της Πέμπτης επισκεφθήκαμε το ύψωμα “Αψηλές” εκεί όπου δόθηκε μια από τις πιο σκληρές μάχες ώστε η φωτιά να σταματήσει εκεί και να σωθεί το Γιαννάκι. 

Το τοπίο ακόμα και τώρα, μισοκαμμένο από τη φωτιά και σκαμμένο από τις μπουλντόζες παραμένει μαγευτικό. 
Στο χέρι μας είναι να το διατηρήσουμε έτσι και να μην επιτρέψουμε την περαιτέρω βεβήλωση του για κανένα λόγο.