Κάτω τα χέρια από την Κυριακάτικη αργία

>> Ανακοίνωση του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Χίου

Εργαζόμενοι- Εργαζόμενες στο Εμπόριο,

Η κυβέρνηση με την εφαρμογή του νόμου για την λειτουργία των καταστημάτων 7 Κυριακές ενδιαφέρεται μόνο για την ενίσχυση της κυριαρχίας των μονοπωλίων στην αγορά. Για τα κέρδη τους νομοθετεί.

Δεν έχει στόχο να μειώσει ούτε την ανεργία, ούτε τα λουκέτα. Είναι η ίδια πολιτική που έφερε τα «χαράτσια», τους μισθούς και τις συντάξεις πείνας, το αβέβαιο μέλλον στην κάθε λαϊκή οικογένεια.

Βασικός της στόχος είναι να καταργήσουν την αργία της Κυριακής λύνοντας για άλλη μια φορά τα χέρια της εργοδοσίας όχι για 7 Κυριακές αλλά για όλες της Κυριακές του χρόνου.

Τα μέτρα που εφαρμόζονται σήμερα στο εμπόριο έχουν κάνει κόλαση την ζωή του κάθε εργαζομένου, με την κυριαρχία των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, το απελευθερωμένο ωράριο, τις ατελείωτες ώρες δουλειάς. Στα 2 εκατομμύρια των ανέργων δεν τους λείπει ο χρόνος, τους λείπουν η δουλειά και τα χρήματα.

Λένε ψέματα πως δε θα έρθουν άλλα μέτρα! Η ζωή μας έγινε αφόρητη! Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί. Η λαιμαργία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων δε θα κοπάσει ποτέ! Μας θέλουν σκλάβους, αμίλητους, ανοργάνωτους.

Να μην παραδώσουμε τα δικαιώματά μας.

Η κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών συμβάσεων και η επέκταση των ατομικών συμβάσεων οδηγεί σε νέα μέτρα για να επιβάλουν μισθούς πείνας των 300 ευρώ. Σχεδιάζουν νέα τσεκούρια στα δώρα στον ιδιωτικό τομέα. Καταργούν τις αποζημιώσεις. Καταργούν τις επικουρικές συντάξεις, τσακίζουν τα εφάπαξ, ετοιμάζουν νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις.

Σήμερα με την κατάργηση ουσιαστικά της κυριακάτικης αργίας θα προσπαθήσουν να επεκταθεί και σε άλλους κλάδους της οικονομίας.

Διότι η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, δεν πρόκειται να περιοριστεί μόνο στα εμπορικά καταστήματα. Για παράδειγμα: Είναι δυνατόν να δουλεύουν τα καταστήματα και οι τράπεζες ή συνολικότερα οι υπηρεσίες, οι παιδικοί σταθμοί να μένουν κλειστοί;

Το παραπέρα χτύπημα στο σταθερό χρόνο δουλειάς, όπως είναι η λειτουργία των καταστημάτων την Κυριακή, θα το βρουν μπροστά τους όλοι οι εργαζόμενοι. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι μέσω της κατάργησης της Κυριακής - αργίας προωθούν την έμμεση μείωση του κατώτερου μισθού, που πλέον δε θα υπολογίζεται στην 5ήμερη εργασία των 40 ωρών την εβδομάδα, αλλά στις 6 μέρες και τις 48 ώρες την εβδομάδα. Αυτό πρακτικά σημαίνει περισσότερες μέρες και ώρες δουλειάς και πραγματική μείωση του κατώτερου μισθού κατά 24% περίπου. Επίσης:

 Θα φέρουν δουλειά ήλιο με ήλιο, κάθε μέρα, οδηγούν στην βαρβαρότητα.

 Θα διαλύσουν την εργατική λαϊκή οικογένεια.

 Θα πλήξουν ακόμα περισσότερο την μητρότητα.

 Καταργούν το δικαίωμα στην ξεκούραση και τον ελεύθερο χρόνο, ιδιαίτερα της νεολαίας και των γυναικών.

Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ

Καλούμε τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς εμπόρους, να δώσουμε την μάχη απέναντι στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές, γιατί δεν μπορεί αυτοί που κλέβουν τον πλούτο που εμείς παράγουμε να καθορίζουν και την ζωή μας.

      Όχι στην κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας.

       Υπερασπίζουμε την Κυριακή ως υποχρεωτική αργία για όλα τα καταστήματα.

      Εθνικό ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων που δεν θα ξεπερνά τις 48 ώρες την εβδομάδα.

     Για τους εργαζόμενους στο εμπόριο 8ωρο 5ημερο 40ωρο με μόνιμη και σταθερή εργασία.

     Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.

       Κατάργηση της μερικής απασχόλησης, του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.

       Υπογραφή Συλλογικών συμβάσεων με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων.

     Θεώρηση βιβλιαρίου υγείας για κάθε άνεργο και άνεργη εμποροϋπάλληλο, για κάθε αυτοαπασχολούμενο ανεξάρτητα από χρέη.

     Απόσυρση όλων των φορολογικών μέτρων και των χαρατσιών, αφορολόγητο όριο στο επίπεδο των βασικών αναγκών διαβίωσης της λαϊκής οικογένειας.