Για την αυτονομία και την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος

>> Γράφουν οι: Βασίλης Μαυρέλος, Γιάννης Βούρβουλης για την Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Κίνηση

Μια κατακόκκινη γραμμή χωρίζει όχι μόνο το χτες από το σήμερα των αγώνων για το στοιχειώδες και το αναγκαίο, αλλά και τη γραφειοκρατικοποίηση των διεκδικήσεων από τη διάθεση για οριστική ρήξη με κάθε μηχανισμό που επιζητεί να αντιμετωπίζει ως ‘’διαχειρίσιμη κρίση’’ την αγωνία της κοινωνικής πλειοψηφίας κι ως ‘’λογικό επακόλουθο’’ τον φόβο και τον πόνο για να κρατά καθηλωμένη την οργή του εργαζόμενου αλλά και του άνεργου απελπισμένου κόσμου. Μια γραμμή που ορίζεται σαν ένα σχοινί τεντωμένο (όπως θα έλεγε ο Κάφκα για την αλήθεια) όχι για να ισορροπήσουμε πάνω σ’ αυτό, αλλά για να σκοντάψουμε.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, αναντίστοιχο πλέον απέναντι στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα και στην επίθεση από κυβέρνηση-τρόικα-κεφάλαιο, με τις επιλογές του και -κατ’ επέκταση- με την αδυναμία του να πείσει τους εργαζόμενους για την αντίσταση που απαιτούν οι καιροί, οδηγήθηκε στην απαξίωσή του. Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτήν την απαξίωση έπαιξε ο κατεστημένος συνδικαλισμός, ο ασφυκτικός εναγκαλισμός των συνδικαλιστικών παρατάξεων με τα κόμματα, και η εξασφάλιση της ‘’κοινωνικής ειρήνης’’ με συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Ο παραδοσιακός συνδικαλισμός έχει καθιερωθεί ως ένα “εντεταλμένο επιμελητήριο”, έχει μετατραπεί σε όργανο επιβολής όρων των κέντρων οικονομικοπολιτικής εξουσίας και εκμετάλλευσης στο σύνολο των εργαζομένων και λειτουργεί ως “διαβούλιο-προαγωγός” ελπίδων. Παράλληλα, αυτό που λέμε ‘’συνδικαλιστική γραφειοκρατία’’ αποτελεί μέρος αυτoύ του ‘’διευθυντηρίου’’ διαπραγμάτευσης των συνθηκών εργασίας, μετατρέποντας τα συνδικάτα σε “κοινοβούλια ανάθεσης” και σ’ ένα “σύστημα απορρόφησης κραδασμών”, που στην καλύτερη περίπτωση επιδιώκει “πολιτικά” γεγονότα, προκειμένου να εξαργυρωθούν στη συνέχεια στην κάλπη των εκλογών από κόμματα και συνδικαλιστικές παρατάξεις.
Ο εργαζόμενος κόσμος, και μέσα από τούτη τη Γενική Συνέλευση Αντιπροσώπων του Κλάδου, μας στέλνει ένα μήνυμα: ‘’δυναμώστε την οργή μας, πυρώστε το φυτίλι, και οδηγήστε στο στόχο τα θέλω μας: ρήξη κι ανατροπή!’’. ‘’Μη φιλτράρετε την αγανάκτηση, μην υποστέλλετε τη σημαία’’.
Η αδυναμία να εκφραστεί μια συνολική στρατηγική που θα εμπνέει, θα συγκινεί και θα κινητοποιεί την εργαζόμενη πλειοψηφία πάνω σε μια γενικευμένη γραμμή ρήξης-ανατροπής, ελπίδας και νίκης δίνει τη δυνατότητα στις συμβιβασμένες ηγεσίες και στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία να συνεχίσουν τη δράση τους σ’ όλη την κλίμακα των συνδικάτων, συντηρώντας το συνδικαλισμό της υποταγής, που πλήττει όχι μόνο την αξιοπιστία της συλλογικότητας, αλλά βλάπτει και υποθηκεύει το μέλλον και τα δικαιώματά μας. Ο κατεστημένος κομματικός συνδικαλισμός που καθηλώνει - χειραγωγεί τις αγωνιστικές διαθέσεις, δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην αδράνεια και την ήττα.
Οι επανειλημμένες εκκλήσεις μας για την ανάπτυξη ενός κοινού-ενωτικού σχεδίου δράσης του αγωνιστικού ριζοσπαστικού ρεύματος στην εκπαίδευση ακόμα και με την κορύφωση της έκφρασής του σ’ ένα κοινό ψηφοδέλτιο συναντούν -χρόνια τώρα- είτε τη σταθερή άρνηση και την αποφυγή είτε τους ‘’ελιγμούς, τα τεχνάσματα και τα κόλπα’’ των κομματικών συνδικαλιστικών παρατάξεων που θα μπορούσαν να συναντηθούν-συσπειρωθούν σε ένα τέτοιο πρόταγμα.
Σε τούτη τη συγκυρία, εκφράζοντας την αγωνία για ένα ριζοσπαστικό συνδικαλισμό ανεξάρτητο από κομματικούς μηχανισμούς και παρατάξεις ιμάντες τους που ζυγιάζουν κάθε φορά το κομματικό συμφέρον ή θεωρούν πως ‘’δεν ήρθε ακόμα ο καιρός’’, καλούμε όσους νιώθουν και θέλουν να δρομολογήσουν αλλαγές στο συνδικαλιστικό γίγνεσθαι να στηρίξουν την ‘’ΑNEΞΑΡΤΗΤΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ για την αυτονομία και την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος στην ΑΔΕΔΥ’’, ώστε να έρθουν στο προσκήνιο ατόφιες οι αγωνίες του κόσμου της εργασίας, αλλά και για να αλλάξουμε μέσα από τις διεργασίες των ‘’κάτω’’, τα συνδικάτα μέσα από τα ίδια τα συνδικάτα.
Διεκδικούμε τη δρομολόγηση των αναγκαίων αγώνων, κάτω από την απαίτηση για τη δημιουργία των προϋποθέσεων από μεριάς του κινήματος για Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, τώρα!

Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι από την 82 η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ στο 35ο Συνέδριο της ΑΔΕΔΥ

Βασίλης Μαυρέλος
Γιάννης Βούρβουλης