Εκλογές αλλαγής και όχι ψεύτικη γιορτή

>> Γράφει ο Δημήτρης Λαβατσής , Υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος του συνδυασμού «Βόρειο Αιγαίο –Γόνιμη Γραμμή»

Μας φαίνονται μεγάλοι γιατί είμαστε σκυφτοί

Σηκώστε το κεφάλι, να σκύψουνε αυτοί!

Δυο   μέρες πριν τις εκλογές πολλοί και πολλές δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν και αν θα ψηφίσουν.

Όταν όλοι  γνωρίζουν ότι η πολιτική εξουσία, είτε τοπική είτε περιφερειακή είτε κεντρική,  παίρνει αποφάσεις καθοριστικές για το παρόν και το μέλλον μας και όταν αυτό το μάθαμε με τον πιο οδυνηρό τρόπο τα τελευταία 4 χρόνια τότε  το να είναι κανείς αναποφάσιστος ή το να απέχει από τις εκλογές  δείχνει έλλειψη ελπίδας.

Και- ακόμη χειρότερα_ αυτή η παραίτηση ισχυροποιεί αυτούς που μας φτάσανε ως εδώ. Νομιμοποιεί την υπάρχουσα οικονομική και κοινωνική εξουσία και τους πολιτικούς της να ολοκληρώσουν το καταστροφικό για εμάς, τον κόσμο της εργασίας και της ανεργίας, έργο τους.

Αυτοί θέλουν να προχωρήσουν στο δικό τους success story που χωράει μόνο αυτούς, ένα μικρό ποσοστό της κοινωνίας, που βασίζει την ξεδιάντροπη απόλαυση του πλούτου που παράγουμε  όλοι οι υπόλοιποι ,η μεγάλη πλειοψηφία, στην χωρίς όριο εκμετάλλευση και στην εντεινόμενη φτώχεια μας. Και προσπαθούν αυτή η εφιαλτική, για εμάς, την μεγάλη πλειοψηφία, νέα τάξη πραγμάτων να γίνει αποδεκτή σαν φυσική και μόνιμη κατάσταση.

Την ίδια στιγμή το πράγμα έχει φτάσει στα όρια του.

Οι καταστροφές και το πλιάτσικο  τον τελευταίο καιρό θυμίζουν τις θηριωδίες των ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα λίγους μήνες πριν την αποχώρησή τους το 1944.

Με τον ίδιο θηριώδη τρόπο θέλουν να κατοχυρώσουν τις αρπαγές τους, να δημιουργήσουν τετελεσμένα μη αναστρέψιμα.

Το ερώτημα λοιπόν είναι: θα τους αφήσουμε;

Θα περιμένουμε την αόριστη αλλαγή να πέσει από τον ουρανό ή θα δράσουμε τώρα;
Σε δύο εικοσιτετράωρα οι εκλογές θα είναι η αρχή της νομιμοποίησης της μόνιμης βαρβαρότητας ή  η αρχή του τέλους της.

Πρώτο ζήτημα λοιπόν  η συμμετοχή στις εκλογές. Η απουσία από αυτές τους  δυναμώνει. Η συμμετοχή δείχνει την πόρτα της εξόδου στους πολιτικούς της καταστροφής και βάζει φραγμό στην ασυδοσία του οικονομικού κατεστημένου.

Δεύτερο, η συμμετοχή όλων μας  στα μετά τις εκλογές.

Γιατί  οι νέες τοπικές δημοτικές και περιφερειακές αρχές που θα προκύψουν  πρέπει άμεσα να ακυρώσουν στην πράξη τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών αλλά και να εμποδίσουν αποτελεσματικά την επίθεση που ετοίμασε ήδη  η κυβέρνηση εναντίον του κόσμου της εργασίας.

Οι νέες εκλεγμένες αρχές δεν θα διαχειριστούν  απλώς την υπάρχουσα κατάσταση  ούτε πρέπει να περιμένουν το  2016 τις βουλευτικές εκλογές.

Γιατί ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΟ!

Τρίτον λοιπόν ζήτημα και ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΓΚΗ: όλοι μαζί, εμείς και οι νέες εκλεγμένες αρχές,  «να σπάσουμε»   τους περιορισμούς των αρμοδιοτήτων  και όλοι μαζί να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας που έχουν παράγει τα αιτήματα της κοινωνίας και οι συλλογικότητες του κόσμου της εργασίας: Οι τοπικές παρατάξεις οι συνδικαλιστικές ενώσεις άλλα και η κραυγή  των ανθρώπων των «χωρίς φωνή». Η κραυγή των ανικανοποίητων κοινωνικών αναγκών.

Να διώξουμε την βαναυσότητα, την δουλοπρέπεια και τον εκβιασμό των  τωρινών δημοτικών και περιφερειακών και στη θέση τους να αναδείξουμε τους συνδυασμούς της δημοκρατίας για όλους και προ πάντων για τους αδύναμους. Να αρνηθούμε την υποταγή στους παραδοσιακούς αλλά και τους μεταμοντέρνους και τους νέους Σαμαράδες. Να ψηφίσουμε για την, κόντρα στην μνημονιακή πολιτική, νέα εποχή. Να μετέχουμε σε αυτήν συνεχώς με αγώνες. Με την συνεχή παρουσία μας στα κοινά. Η ψήφος μας δεν αρκεί!

Ένα δίκτυο  δήμων και περιφερειών σε αυτήν την κατεύθυνση όχι μόνο μπορεί να σταματήσει την καταστροφή ΤΩΡΑ αλλά, με την συμμετοχή όλων μας,  μπορεί και πρέπει να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια κοινωνία ευημερίας για όλους μας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Με αυτές τις σκέψεις θεωρώ ότι είναι ανάγκη να ψηφίσουμε για τον δήμο την Χιακή  Συμπολιτεία με την εξαιρετική κοινωνική αγωνίστρια Ερμιόνη Φρεζούλη και για την περιφέρεια τον συνδυασμό «Βόρειο Αιγαίο-Γόνιμη Γραμμή» της πασίγνωστης για τους αγώνες της στην ΕΡΤ και όχι μόνο Αγλαΐας Κυρίτση.

Υ.Γ. Μετά την μαζική δολοφονία, για μια   «ανάπτυξη» σαν αυτή που επιδιώκουν να έχουμε και εμείς, των  424 εργαζομένων στα ορυχείο , που «όπως γράφει η Hurriyet, η εταιρεία που το διαχειριζόταν   το παρουσίαζε ως «υπόδειγμαμεγιστοποίησης κέρδους με ελαχιστοποίηση κόστους» έχουμε ένα παραπάνω χρέος απέναντι στους εαυτούς  μας. Να μην αφήσουμε την κανονικότητα της φρίκης να γίνει μόνιμη. Γιατί και προχτές οι 424 για ένα κανονικό μεροκάματο πήγαιναν…

  http://news.in.gr/world/article/?aid=1231319035