Νεοφιλελεύθεροι σωτήρες!!! (για μια ακόμη φορά)

>> Του Σταύρου Καραβασίλη

Η κυβέρνηση «σωτηρίας» συνεχίζει το έργο της να μας σώζει από την φοβερή οικονομική κρίση  στη χώρα μας. Με την απόφαση του Eurogroup ο πρωθυπουργός μας δήλωσε: ««Σήμερα αλλάζει το μείγμα πολιτικής». Τα μέτρα των Μνημονίων όμως  θα συνεχίσουν να εφαρμόζονται ακέραια, όπως οι επερχόμενες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ 30% με 40 % (Μνημόνιο 2). Η διαπραγμάτευση θα παραμείνει ανύπαρκτη και κάθε φόρα που θα εφαρμόζονται επιπλέον μέτρα για να ληφθεί η επόμενη δόση η κυβέρνηση θα πανηγυρίζει για την νέα επιτυχία της.  H φαρσοκωμωδία συνεχίζεται με πρωταγωνιστές παλιούς και νέους νεοφιλελεύθερους βουλευτές των τριών κομμάτων της κυβέρνησης.

Η κρίση εξακολουθεί για τους σωτήρες μας να μην οφείλεται στον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού, ευρωπαϊκού αλλά και παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού και τραπεζικού συστήματος. Δεν οφείλεται στο ντόπιο και ξένο παρασιτικό κεφάλαιο, στο πελατειακό σύστημα των κομμάτων,  σε συγκεκριμένες οικονομικές και πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων μας και της Ε.Ε . Οφείλεται πρωτίστως γι’ αυτούς στο ότι ο Έλληνας ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του, απολάμβανε υψηλούς μισθούς, είχε συνδικαλιστικά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις εργασίας , οργανωμένα επαγγελματικά σωματεία, κοινωνικές δομές παιδείας και υγείας , όπως κάθε προηγμένη καπιταλιστική κοινωνία αλλά όχι όμως στο βαθμό άλλων χωρών. 

Σαφώς υπήρχε και υπάρχει κακοδιαχείριση, σπατάλη δημοσίου χρήματος, διαφθορά σχεδόν σε όλα τα επίπεδα διοίκησης λόγω όμως του τρόπου λειτουργίας του πολιτικού συστήματος και των κομμάτων εξουσίας. Οι μαϊμού συντάξεις, η διαφθορά, η σπατάλη έχουν άμεση σχέση εξάρτησης με την πολιτική εξουσία.  Η καρδιά της νεοφιλελεύθερης πολιτικής αντίληψης που έχει επικρατήσει είναι ότι για όλα φταίει το ΚΡΑΤΟΣ και η προστασία  που παρέχει στους πολίτες μέσω των κοινωνικών δομών του ονομάστηκε κρατισμός.  Για αυτούς η ανάπτυξη μπορεί να προέρθει μόνο μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας χωρίς καμία συμμετοχή του κράτους, χωρίς κανόνες, χωρίς περιορισμούς. Δυστυχώς η έννοια του κράτους, όπως και πολλές άλλες, έχει κακοποιηθεί σε τόσο μεγάλο βαθμό ώστε να πειστεί ο μέσος Έλληνας ότι είναι κάτι στο οποίο δεν συμμετέχει ο ίδιος και ότι πρέπει να το αποβάλλουμε από  τη ζωή μας. Το κράτος όμως δηλαδή εμείς, έχει δημιουργήσει τις υποδομές ενέργειας και ύδρευσης, το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το ΕΣΥ, τα γηροκομεία μας, τους παιδικούς σταθμούς, όλες αυτές τις δομές που μοναδικό σκοπό έχουν την στήριξη του πολίτη και να μπορούν όλοι να έχουν πρόσβαση σε βασικά αγαθά.  Επίσης, το κράτος στήριζε και στηρίζει ιδιωτικές πρωτοβουλίες, τους αγρότες μας , τις άγονες γραμμές μας. Ο ιδιώτης έχει ένα και μόνο στόχο «το κέρδος».  

Η κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ στη χώρα μας υπηρετεί ξεκάθαρα πλέον και χωρίς κανένα δισταγμό το ντόπιο παρασιτικό κεφάλαιο. Εφοπλιστικό κεφάλαιο, ελληνικό τραπεζικό σύστημα και ιδιωτικά ΜΜΕ έχουν πλέον ομογενοποιηθεί, μια μικρή ολιγαρχία συγκεκριμένων οικογενειών μέσω της κρίσης προσπαθούν ακόμα να αυξήσουν την οικονομική και πολιτική τους επιρροή μέσω των λεγόμενων αποκρατικοποιήσεων. Θα είναι οι επερχόμενες λεγόμενες «επενδύσεις» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση. Ξεκάθαρα παραδείγματα είναι η πώληση του υγιούς κομματιού της Αγροτικής τράπεζας σε ευτελές αντίτιμο και η επερχόμενη πώληση του ΟΠΑΠ . Οι επενδύσεις για τους νεοφιλελεύθερους πολιτικούς μας είναι να πουλήσουν στα «αφεντικά» τους οτιδήποτε μπορεί να αποφέρει κέρδος, σε εξευτελιστικές τιμές και όχι να δημιουργήσουν ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον με ίσες ευκαιρίες για όλους, με διαφάνεια και ένα νομικό πλαίσιο που να ισχύει για όλους.  

Αν δεν μπορέσουν οι εναπομείναντες προοδευτικές, αριστερές, σοσιαλιστικές δυνάμεις της χώρας να δημιουργήσουν έναν ισχυρό, ριζοσπαστικό, ενιαίο ισχυρό πόλο που θα προτάξει όχι έναν αντιμνημονιακό λόγο αλλά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης της οικονομίας και της κοινωνικής συνοχής δεν θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε στο σύνολο της την πολιτική που εφαρμόζεται και τους υπηρέτες της. Η πλειοψηφία της κοινωνίας απλά αναμένει να ακούσει αυτή την πρόταση. Δεν αναμένει πλέον τίποτα από τους μέχρι τώρα «σωτήρες» της.