Ας μην γελιόμαστε:Mε μια 24ωρη απεργία θα περάσουν τα μέτρα!

Ας μην κοροιδευόμαστε με μια 24ωρη ή 48ωρη απεργία δεν ανατρέπονται αυτά τα μέτρα. Όπως και δεν ανασχέθηκαν και πέρασαν τα μνημόνια  με τα επακόλουθα τους τα δυο τελευταία χρόνια. Οι δυνάμεις του (συγ)κυβερνητικού συνδικαλισμού απλά κάνουν τη δουλειά τους. Δεν κάνουν τίποτα ή βαράνε τουφεκιές  στον αέρα .Aλλά και οι πρότασεις της Αυτόνομης Παρέμβασης και του ΠΑΜΕ στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ είναι ‘’πολύ λίγες’’.

Λες και γίνονται για τα μάτια του κόσμου και για την τιμή των όπλων. Δεν πείθουν, δεν συγκινούν κι ούτε ενεργοποιούν - ως προς την αποτελεσματικότητα τους- την εργαζόμενη πλειοψηφία να μπει ψυχή και σώμα στη μάχη και να τα δώσει όλα  για τη νίκη. Γιατί  αυτές οι προτάσεις έχουν, σ'αυτή τη φάση της επίθεσης που δεχόμαστε, τις προδιαγραφές της  ήττας  στο γενετικό τους κώδικα. Οι εργαζόμενοι δε βάζουν, ειδικά σήμερα, εύκολα την πλάτη που  χρειάζεται (για την αναγκαία πλέον ανατροπή της τρικέφαλης  μνημονιακής συγκυβέρνησης Σαμαρά, που υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των δανειστών τοκογλύφων των Ε.Ε -Δ.Ν.Τ  και των εγχώριων συνεργατών τους, το ξεπούλημα του τόπου και τη δική μας γενικευμένη χρεοκοπία) σε κάτι που έχουν εμπεδώσει πως ,ως μορφή  και αγωνιστική τακτική, είναι από χέρι καμμένα.

Μόνο με γενικευμένη πολιτική απεργία διάρκειας και πανεργατικό-λαϊκό ξεσηκωμό μπορούμε να ελπίσουμε και να διεκδικήσουμε στα σοβαρά  τη νικηφόρα έκβαση των αγώνων  και την ανατροπή των πολιτικών τρόικας-συγκυβέρνησης-ΕΕ-άρχουσας τάξης. Αυτή είναι η πρόταση που πρέπει να τεθεί  ανοιχτά και στα ίσα στον κόσμο της εργασίας σήμερα  απ΄όλες τις πτέρυγες της συνδικαλιστικής αριστεράς και αντιστοιχεί στη θέση και στο ρόλο της, αλλά και στη σφοδρότητα της επίθεσης του κεφαλαίου.

Δεν πάει άλλο,όλοι κι ο καθένας ας πάρουν την ευθύνη τους.Τα περιθώρια  στενεύουν δραματικά κι ο χρόνος  που απομένει  ελάχιστος. Ιδού η Ρόδος...