Ο σώζον εαυτόν …την πάτησε!

Χωρίς Τίτλο…Ευγενίας

>> Της Ευγενίας Ασλανίδη

-Θυμάσαι εκείνα τα δυο σακιά καυσόξυλα;

Ήταν ο ανιψιός μου στο τηλέφωνο που πήρε να μου θυμίσει κάτι που δεν είχα ξεχάσει. Πώς γίνεται άλλωστε η θερμοκρασία να έχει κατέβει στο…τούρτουρο κι εσύ να μη θυμάσαι πως έχεις και καβάτζα καύσιμα για τη θέρμανση.

Τα καυσόξυλα είχαν  περισσέψει από πέρυσι κι επειδή δεν είχα χώρο στην αποθήκη μου, είπα να τα βάλω στη δική του που είχε άνεση, καλά να πάθω…

-Λοιπόν; Τον ρωτάω.

-Τα κλέψανε!

-Πώς; Παραβίασαν την αποθήκη;

-Όχι, τα είχα βγάλει για να βγάλω κάτι άλλα πράγματα που ήταν παραμέσα και…

-Και δεν τα ξανάβαλες στη θέση τους.

-Θα τα ‘βαζα μετά αλλά…

Δεν είχε όφελος η συζήτηση κι εδώ που τα λέμε δε χρειαζόταν κιόλας.

Κάποιος άνθρωπος κρύωνε, κι άμα κρυώνει ο άνθρωπος παύει να είναι ενάρετος.

Και αξιοπρεπής βεβαίως.

Μέχρι χλωρά λιόδενδρα, έχω ακούσει, ρίξανε κάτω κάποιοι για να κάνουν  καυσόξυλα.  Κάποιοι άλλοι αφαίρεσαν πετρέλαιο από σχολείο. Δε μου κάνει εντύπωση, δε μου προκαλεί συναισθήματα όπως οι συνήθεις κλοπές. Η ωμή πραγματικότητα είναι πάνω από κάθε συναίσθημα.

Ο άνθρωπος για να γλιτώσει από το κρύο  γίνεται θηρίο!

Και από την πείνα ομοίως!

Αυτό που λέγεται: γεμίστε τα κελάρια σας να έχετε να πορεύεστε σε χαλεπούς καιρούς, δεν ισχύει.

Όσο έχει ο γείτονας θα έχεις κι εσύ το κεφάλι σου ήσυχο. Αλλιώς, ακόμα κι αν ασφαλίσεις τόσο καλά τα ζωτικής σημασίας αγαθά, που δεν υπάρχει περίπτωση να  κάνουν…φτερά,  πρέπει να σφαλίσεις και μάτια και αυτιά, να μη βλέπεις, να μην ακούς εκείνον που κρυώνει και πεινάει.

Δεν είχα άμεση ανάγκη τα καυσόξυλα, αλλά μόλις τα έχασα θυμήθηκα πως τα είχαν άλλοι στο κοντινό μου περιβάλλον και θα μπορούσα να τους τα είχα προσφέρει για να εισπράξω τη χαρά της χαράς τους.

Δικαιολογώ τον εαυτό μου  και όλους μας. Δεν προλάβαμε να σκεφτούμε.  Έγιναν όλα τόσο γρήγορα…

Τώρα όμως ξέρουμε πως το ελάχιστο που μας περισσεύει και το κρατάμε στην αποθήκη για μια ώρα ανάγκης, είναι καλύτερα να το προσφέρουμε στο διπλανό μας την ώρα που η ανάγκη του έχει χτυπήσει κόκκινο. Αλλιώς σε τι διαφέρουμε από τα ζωντανά; Κι αλλιώτικα… η δύναμη της πείνας και της παγωνιάς είναι τόσο μεγάλη που καμιά κλειδωνιά δε θα την αντέξει.

Η  κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, λένε μερικοί, επιβάλλει να εφαρμόσουμε το  «ο σώζων εαυτόν σωθήτω!»

Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, λέει η κοινή λογική, επιβάλλει να εφαρμόσουμε το «αγαπάτε αλλήλους».

Κι αν η χριστιανική ηθική δε συνάδει με τις πεποιθήσεις όλων μας ας το δούμε με την πανανθρώπινη. Μόνο με αλληλεγγύη  θα τη βγάλουμε καθαρή τα δύσκολα χρόνια της κρίσης. Η οποία κρίση ως φαίνεται, ήρθε για να μείνει κάμποσα χρονάκια.

Αλλιώς, θα  λιγοστέψουμε δια της μεθόδου του κανιβαλισμού, όποτε όσοι μείνουν θα ζουν να θυμούνται εμάς και τα έργα τους…