Τα όρια της νομιμότητας και η δράση των αιρετών οργάνων

>> Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου

Κατά την τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χίου, πολλοί συνάδελφοί -δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και δημότες- βρέθηκαν σε δυσάρεστη θέση, όταν αντίκρισαν συμπολίτες μας να διαμαρτύρονται για την μη οφειλή δεδουλευμένων παροχών και υπηρεσιών. Με δυο λόγια οι άνθρωποι ζητούσαν -και δικαίως- να πληρωθούν γι΄ αυτά που τους ανέθεσαν κάποιοι αιρετοί και εκείνοι εκτέλεσαν στο έπακρον. Τα συμβάντα αυτά έλαβαν χώρα τόσο στο απώτερο όσο και στο πρόσφατο παρελθόν.

Ασφαλώς, θα διερωτηθεί κάποιος <<Και γιατί δεν πληρώθηκαν ?>>. Εδώ, ΄΄σκαλώνει΄΄ το όλο θέμα. Δεν πληρώθηκαν, διότι ως φαίνεται, δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία. Και όταν λέμε νόμιμη διαδικασία εννοούμε τη λήψη Απόφασης από το αρμόδιο συλλογικό όργανο (Δημοτικό Συμβούλιο ή Δ.Σ. ενός Οργανισμού ή Νομικού Προσώπου ή Επιχείρησης), την έγκρισή της από τις αρμόδιες Αρχές, τη σύναψη μίσθωσης-σύμβασης-συμφωνητικού και την κατά Νόμον παραλαβή του έργου- εργασίας- προμήθειας ή οτιδήποτε άλλο, ώστε να ακολουθήσει η σχετική εξόφληση. Αυτά γνωρίζουμε, σύμφωνα με τη Νομοθεσία, τόσο ως αιρετοί όσο και ως υπάλληλοι εδώ και πολλά έτη.

Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει ΄΄σπορ΄΄ αιρετοί να αναθέτουν απευθείας σε ιδιώτες έργα, εργασίες ή προμήθειες με προφορικές αναθέσεις (καίτοι δεν είναι επείγουσες, διότι εκεί τηρείται άλλου είδους, νόμιμη διαδικασία. Και εκεί υπάρχει πάντοτε σχετική επιείκεια αλλά και κοινή συναίνεση λόγω του κατεπείγοντος) και στη συνέχεια -οπότε και θεωρείται βέβαιο ότι δεν μπορούν να πληρωθούν οι άνθρωποι διότι δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία- να τους λένε το γνωστό σλόγκαν <<Πηγαίνετε δικαστικώς και θα πληρωθείτε>>. Βεβαίως, εφόσον εκτέλεσαν το έργο δικαιώνονται οι άνθρωποι και πληρώνονται. Και σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται ηθικά σωστό κάποιος να ΄΄τιμωρήσει΄΄ εκείνον που έκανε τη δουλειά του, κατ΄ εντολήν και ζητά τα χρήματά του. Όμως, εγείρεται ένα σοβαρότατο ερώτημα: <<Συνιστά ή όχι παράβαση καθήκοντος, που επισύρει τις ανάλογες συνέπειες, η μη τήρηση της νομιμότητας και η ανάθεση εκτέλεσης έργου, εργασιών ή προμηθειών, δίχως καμία Απόφαση συλλογικού οργάνου από τον αναθέσαντα αιρετό ?>>.

Στο Δήμο Χίου, τα τελευταία χρόνια, Κύριος οίδεν, πόσοι προσέφυγαν δικαστικώς για να πληρωθούν με τον τρόπο αυτό. Και επίσης, Κύριος οίδεν, πόσα χρήματα διέθεσε ο Δήμος για έξοδα δικαστικών και νομικών δαπανών περί τούτων.

Εγώ, ειλικρινά, θεωρώ απαράδεκτο να στέλνεται κάποιος στο δικαστήριο για να πληρωθεί για κάτι που έκανε και να μην στέλνεται παρόμοια στο δικαστήριο εκείνος που έδωσε την εντολή και δεν έκανε εκείνο που έπρεπε (δηλαδή τη νόμιμη διαδικασία). Διαφορετικά, όλοι θα κάνουν ότι θέλουν, μη υπολογίζοντας το Νόμο και τις διατάξεις των εγκυκλίων της δημόσιας διοίκησης και δεν θα συμβαίνει τίποτα…

Στην Ελλάδα, μέσα δε σε αυτή και στη Χίο μας, δεν πρόκειται ποτέ κάποιοι να αλλάξουν μυαλά. Το δε τραγικότερο όλων ποιο είναι ? Ότι σε λίγο -θυμηθείτε το αυτό και κρατήστε κάπου στην άκρη του αρχείου σας το παρόν σημείωμα για να το επιβεβαιώσετε σε λίγο χρονικό διάστημα- αυτοί που στο παρελθόν έκαναν το ΄΄χιλιοζύμι΄΄ θα έλθουν, προσεχώς, ως τιμητές εκείνων που θα τηρούν τη νομιμότητα. Έχουμε πολλά πρόσφατα παραδείγματα από την ενασχόληση ανθρώπων με τα κοινά και σε τοπικό επίπεδο. Ήδη, ορισμένοι, δηλώνουν άγνοια, οσάκις συζητούνται τέτοια ζητήματα, ενώ άλλοι τηρούν ΄΄σιγήν ιχθύος΄΄ για να επανέλθουν σε λίγους μήνες ως δήθεν υπέρμαχοι της νομιμότητας και ελεγκτές των διοικούντων…!!! Δηλαδή, <<δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν τηρούσες…>>.