“Oh Boy”

Η Κινηματογραφική Λέσχη Χίου προβάλει την Παρασκευή 4 Απριλίου και ώρα 20:30 στο Ομήρειο Π.Κ.Χ. την κομεντί “Oh Boy” σε σκηνοθεσία Γιαν Όλε Γκέρστερ

ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΚΟΜΕΝΤΙ/ ΓΕΡΜΑΝΙΑ/2012/ 83’

 ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ- ΣΕΝΑΡΙΟ: ΓΙΑΝ ΌΛΕ ΓΚΕΡΣΤΕΡ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: ΤΟΜ ΣΙΛΙΝΓΚ, ΜΑΡΚ ΧΟΖΕΜΑΝ, ΦΡΙΝΤΕΡΙΚΕ ΚΕΜΠΤΕΡ, ΑΝΤΡΕΑΣ ΣΡΕΝΤΕΡΣ, ΤΖΟΥΣΤΟΥΣ ΒΟΝ ΝΤΟΝΑΝΙ, ΑΡΝΤ ΚΛΑΒΙΤΕΡ

Ο κεντρικός ήρωας Νίκο περιπλανιέται στο σύγχρονο Βερολίνο πλησιάζοντας τα 30 και επιδιώκοντας να προσδιορίσει τη θέση του στον κόσμο. Στην πορεία του συναντά φίλους, γνωρίζει ανθρώπους τυχαία και παρατηρώντας την καθημερινότητα τους,  επιχειρεί  να βάλει σε μια τάξη την αποδιοργανωμένη ζωή του. Επαγγελματική αποκατάσταση, οικογένεια, ερωτικές και φιλικές σχέσεις, σκέψεις, ανησυχίες, κοινωνικοί προβληματισμοί, συνθέτουν το υπαρξιακό αδιέξοδο του συμπαθητικού ήρωα, ο οποίος προσπαθεί επιτέλους να απεγκλωβιστεί και να περάσει από τη νεότητα στην ενηλικίωση.

Ο Γιαν Όλε Γκέρστερ  δημιουργεί την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του αρκετό καιρό μετά την αρχική του επαφή με τον κινηματογράφο και τη συμμετοχή του (σκηνοθεσία, μοντάζ και post production)  στην ταινία “Goodbye Lenin”. Η ταινία του γερμανού σκηνοθέτη παρακολουθεί ένα 24ωρο από τη ζωή του ήρωα και  ασχολείται κυρίως με το θέμα της αυτογνωσίας και της μοναχικής νεανικής ζωής στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις. Με μαύρο χιούμορ ο σκηνοθέτης διασκεδάζει με την αμηχανία, την αβεβαιότητα και τις ανασφάλειες του ήρωά του και παράλληλα σατιρίζει τα παραδείγματα των ανθρώπων που τον περιτριγυρίζουν.

Η γλυκόπικρη υπαρξιακή ιστορία του Νίκο κινηματογραφείται υπέροχα σε ένα ασπρόμαυρο, νοσταλγικό και  καλλιτεχνικό Βερολίνο και αποδίδεται με χαλαρό αφηγηματικό τρόπο συνδυάζοντας  την  κωμωδία και το δράμα, όπως συμβαίνει στην ίδια τη ζωή. Για την επιλογή του ασπρόμαυρου, ο σκηνοθέτης δηλώνει  : «Μου αρέσει η αφαιρετικότητα και η απόσταση. Αφού η ταινία μιλά για την καθημερινότητα, νομίζω ότι το ασπρόμαυρο της δίνει μια άλλη δύναμη, της δίνει μια απόσταση από αυτή την καθημερινότητα. Δεν ήθελα να αποτυπώσω μόνο τη συγκεκριμένη γενιά. Ήθελα να βγω από το σήμερα. Γι' αυτό επέλεξα το ασπρόμαυρο και γι' αυτό επέλεξα και την τζαζ μουσική»

Μελαγχολικό, αλλά  διανθισμένο με θαυμάσιες μελωδίες, σωστές δόσεις ειρωνείας και χιούμορ μέσα από μια γουντιαλενική προσέγγιση, είναι ένα φιλμ που σε βάζει παράλληλα στη διαδικασία να σκεφτείς και να προβληματιστείς, όχι μόνο για την παροντική κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι, αλλά και για το μέλλον, το δικό σου και των γύρω σου.  Η εξαιρετική ερμηνεία του πρωταγωνιστή αγγίζει τη γενιά των νέων των 30 και παρουσιάζει με ρεαλισμό περιστατικά από τη ζωή του που θα μπορούσαν να συμβούν στον καθένα, ειδικά στους νέους στην Ελλάδα που η απουσία νοήματος και προορισμού δεν είναι ψυχολογική επιλογή αλλά μια επιβεβλημένη πραγματικότητα.

Βραβεία:

6 Γερμανικά βραβεία κινηματογράφου: Καλύτερης ταινίας, Καλύτερης σκηνοθεσίας, Καλύτερης Α’ και Β’ ανδρικής  ερμηνείας, Καλύτερου σεναρίου, Καλύτερης μουσικής

Βραβείο Ευρωπαϊκής Ανακάλυψης στα Βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου