Για ποιον χτυπά η καμπάνα;

>> Tου Αριστείδη Ζαννίκου

“Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον”.

Με το αρχαίο αυτό ρητό, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, θέλησε να στείλει “φαρμακερό” βέλος προσωπικά στον Πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά αμέσως μετά την πρόσφατη ψηφοφορία στη Βουλή για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Το νόημα της δήλωσης αρκετά σαφές και βεβαίως διπλής ανάγνωσης :

- “Ό,τι και να κάνεις Σαμαρά, είσαι τελειωμένος ως Πρωθυπουργός. Αυτή είναι η μοίρα σου. Δεν μπορείς να την αποφύγεις”. Αυτή είναι η μία ανάγνωση. Κατά τη δεύτερη, ο κ. Τσίπρας προέβλεψε εμφαντικά τη σύντομη άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και του ίδιου στην Πρωθυπουργία. Άλλωστε τούτο δείχνουν και οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις.

  Μπροστά σ'ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι ηγέτες της συγκυβέρνησης κ. Σαμαράς και Βενιζέλος, επιτάχυναν την υλοποίηση παλαιού σχεδίου τους για μερική απεμπλοκή της Χώρας μας από την Τρόϊκα και τα μνημόνια τουλάχιστον με τη σημερινή τους μορφή. Εκτίμησαν – και ίσως εκτιμούν ακόμη – ότι μια τέτοια σχετικώς επιτυχής κίνηση, μπορεί, από μόνη της, να αλλάξει υπέρ τους το πολιτικό κλίμα, να δημιουργήσει συνθήκες εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, άρα αποφυγή των πρόωρων εκλογών και, τελικά, εκλογική επικράτηση των κομμάτων τους ό,ποτε και αν διεξαχθούν οι εκλογές. Όπως όμως δείχνουν οι εξελίξεις, μάλλον “λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο”.

  “Ξενοδόχος” εν προκειμένω είναι οι σύμμαχοι – δανειστές μας αλλά και οι λεγόμενες “αγορές” απ'όπου προσδοκούμε μελλοντικά να αντλήσουμε νέα δανεικά με λογικό βέβαια επιτόκιο. Οι παραπάνω (σύμμαχοι – δανειστές και αγορές), με δηλώσεις και πράξεις εκπροσώπων τους, έδειξαν ότι διαφωνούν ριζικά με την βιαστική απόπειρα της Ελλάδας να φύγει από το “άρμα της εξάρτησης”. Προφανώς έχουν τους λόγους τους. Πιθανά εκτιμούν ότι οι κίνδυνοι, αν πορευτούμε από τώρα μόνοι μας, είναι μεγάλοι. Ίσως να μη μας εμπιστεύονται φοβούμενοι ότι δεν θα κάνουμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και ότι θα επιστρέψουμε ξανά στην προ κρίσης περίοδο με παροχές που δεν αντέχουν τα δημόσια οικονομικά της Χώρας. Επιπλέον, βλέπουν το πολιτικό κλίμα να οξύνεται επικίνδυνα και τους πολιτικούς μας να αδυνατούν να χαράξουν ΚΟΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ πλεύσης σε σοβαρά ζητήματα όπως είναι η ρύθμιση του χρέους, οι μεταρρυθμίσεις, οι επενδύσεις, οι αποκρατικοποιήσεις κ.ο.κ.

  Αυτά ακριβώς αλλά και βάσιμοι φόβοι για κάποιες Ευρωπαϊκές Τράπεζες και για μια νέα έξαρση της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, έκαναν τις “αγορές” να αντιδράσουν βίαια κατακρημνίζοντας ξανά τα Ελληνικά Ομόλογα και το Χρηματιστήριο. Με άλλα λόγια “ΚΤΥΠΟΥΝ ΚΑΜΠΑΝΑ” και όχι απλώς “καμπανάκι”.Αποδέκτες τόσο το δίδυμο Σαμαράς – Βενιζέλος όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας. Είναι οι γνώριμες “προειδοποιητικές βολές” που υπονοούν ότι δεν πρόκειται δανειστές και αγορές να αποδεχθούν μονομερείς ενέργειες από πλευράς Ελλάδας, δηλαδή “ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ” και παλικαρισμούς όποιος και αν είναι στην Κυβέρνηση. Εν προκειμένω, τόσο το Ελληνικό όσο και το συμμαχικό κατεστημένο, δείχνουν να συμβιβάζονται σταδιακά με την προοπτική μιας Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η οποία, αφ'ενός θα εκτονώσει τον πιεσμένον Ελληνικό Λαό και αφ'ετέρου θα επιχειρήσει να λύσει σοβαρές εκκρεμότητες.

  Εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα, γι'αυτό και “οι κτύποι της καμπάνας”. Οι δανειστές και οι αγορές, από τώρα προειδοποιούν κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν πρόκειται να δεχτούν “αυτονόμηση και αντάρτικο”. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει εντός των υφιστάμενων γνωστών πλαισίων. Αν όμως, ένας Κυβερνητικός ΣΥΡΙΖΑ αποδεχθεί αυτό στην πράξη, κινδυνεύει να υποστεί ραγδαία μετεκλογική φθορά και διάλυση κατά τα προηγούμενα του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.

  Αν, αντίθετα, “τραβήξει τον δικό του δρόμο” χωρίς τη ρητή ή σιωπηρή συναίνεση των δανειστών – συμμάχων, τότε ίσως ανοίξει διάπλατα ο δρόμος επιστροφής στη δραχμή με ό,τι αυτό σημαίνει, δηλαδή με νέες στερήσεις, νέες θυσίες, νέες περικοπές. Kάποιοι απαισιόδοξοι μάλιστα, προβλέπουν ακόμη και νέες εθνικές περιπέτειες!!!

Μια παρόμοια όμως εξέλιξη, αν και εφ' όσον βέβαια συμβεί, προϋποθέτει έναν Λαό επαρκώς προϊδεασμένο και, ψυχολογικά, έγκαιρα προετοιμασμένο για όλα τα ενδεχόμενα.

Επειδή, κατά τον Ισοκράτη, ισχύει το ρητό “κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο”, όσοι έχουν σήμερα ή όποιοι θα έχουν αύριο την τύχη της Χώρας και του Ελληνικού Λαού στα χέρια τους, ΟΦΕΙΛΟΥΝ, πολιτικά και ηθικά, να μας ενημερώσουν υπεύθυνα για τα σχέδιά τους αλλά και τις τυχόν αρνητικές επιπτώσεις αυτών στη ζωή μας και κυρίως στη ζωή των νέων μας.

Όχι πια άλλη “πορεία στα τυφλά”. Όχι άλλοι πειραματισμοί. Αρκούν οι, έως τώρα, καταστροφές. Δεν αντέχουμε άλλες.

Και κάτι τελευταίο:

- Αν, οι Σαμαράς-Βενιζέλος, κατορθώσουν τελικά ν' ανατρέψουν, υπέρ τους, τις κακές (γι' αυτούς) δημοσκοπικές προβλέψεις αλλά και τη ρήση Τσίπρα περί “πεπρωμένου”, τότε θα πρέπει “να τους βγάλουμε το καπέλο”.