Κάλεσμα ΣΥΡΙΖΑ στις απεργίες

Μπορεί στον ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλουν τα πάντα κατά βούληση, να επιτίθενται με σφοδρότητα κατά του άδικου συστήματος, να ασκούν δριμύτατη κριτική κατά των κυβερνώντων, αλλά, καθώς φαίνεται, άλλο να καταγγέλλεις και να κρίνεις και άλλο να κρίνεσαι. Το κακό με τη δήλωση Λαφαζάνη δεν είναι η ίδια η δήλωση, δηλαδή το περιεχόμενό της. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όλοι λίγο - πολύ το γνωρίζουν αυτό. Το ζήτημα λοιπόν είναι η ελευθερία του λόγου: ισχύει ή δεν ισχύει για τον τόσο ευαίσθητο σε παρόμοια ζητήματα ΣΥΡΙΖΑ; Αυτή η επιλεκτική ευαισθησία μάς θυμίζει παλαιοκομματική μούχλα. Ή υπάρχει μεταξύ των στελεχών ελευθερία βούλησης, άρα και έκφρασης, ή επαναπλασάρουμε το επαναστατικό μοντέλο της αυστηρής κομματικής αρχής. Ένα επίσης δυσάρεστο συμπέρασμα που εξάγεται, είναι το είπα - ξείπα: «παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις», «υπήρξε επιλεκτικό απόσπασμα» κ.λπ. Αυτό το έργο το παρακολουθούμε από τα πρώην κόμματα εξουσίας, τα σαράντα τελευταία χρόνια. Ποια νέα ήθη εισάγει στο πολιτικό σύστημα ο πριν από μερικούς μήνες υπερ-επαναστατικός ΣΥΡΙΖΑ; Δεν επιθυμεί κανείς μια συνέχεια του πολιτικού μας συστήματος, αλλά ανατροπή του, αν αυτή η λέξη θυμίζει κάτι στον εύκολο στα λόγια ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, ας αναλογιστούν όλοι αν πραγματικά μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει ή χρειάζεται μερικά ακόμα χρόνια μαθητείας στα έδρανα της αντιπολίτευσης.