Να βγουν στο ξέφωτο

>> Του Νίκου Δαν. Γεωργούλη

Από το 2010 κοινωνία, πολιτικοί, πολιτικές, δοκιμάζονται. Η Ελλάδα ως αδύναμος κρίκος της ευρωπαϊκής οικονομικής κρίσης πλήρωσε το μάρμαρο. Η κοινωνία έδειξε πρωτοφανή σοβαρότητα και ψυχραιμία. Αναπάντητο όμως παραμένει το ερώτημα «ως πότε;». Η κυβέρνηση σε όλους τους τόνους διαμηνύει «όχι άλλα μέτρα».

Έπρεπε να περάσουμε κι αυτήν τη δοκιμασία για να καταλάβομε σε ποια Ελλάδα ζούσαμε. Η χώρα του «βλέποντας και κάνοντας». Έλεγχος πουθενά και για τίποτα. Τα βλέπαμε, τα ανεχόμαστε, τα υπηρετούσαμε. Έμοιαζαν ως φυσιολογικά. Έτσι είχαμε μάθει. Αποχαυνωμένοι και ωχαδελφιστές. Και περνούσαμε εμείς καλά και οι επιτήδειοι ακόμη καλλίτερα. Τελικά οι κουτόφραγκοι δεν ήταν και τόσο κουτόφραγκοι, μας την είχαν στήσει.

Υπάρχει και ένα υπόλοιπο της κοινωνίας που δεν παραδέχεται τίποτα. Όλα καλά κι όλα ωραία. Βρήκαν κι ένα κορόιδο, του τα φόρτωσαν και ησύχασαν. Ποτέ δε θέλησαν να δουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη.

Αυτό το κομμάτι «αγανάκτησε» πολύ και βρήκε άλλοθι σε ακραίες πολιτικές λύσεις. Δεξιά στη Χρυσή Αυγή «να καεί, να καεί το μπου…λο η Βουλή», αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ με το γιαούρτωμα. Η μεν από 0,7% έφθασε στο 13%, ο δε από 3% στο 21%. Αυτή είναι η αλήθεια. Ούτε ΚΚΕ, ούτε ΛΑΟΣ, ούτε καν ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Υπάρχει και μια ασήμαντη μερίδα μικρών και μεγάλων στελεχών που σκέπτεται μόνο το σαρκίο τους. Αυτοί κατέφυγαν στο ΣΥΡΙΖΑ προσδοκώντας τους παραδείσους που έχασαν. 

Τέσσερα χρόνια υπό πίεση, θα περίμενε κανείς να έχομε πάρει το μάθημά μας. Δυστυχώς η υποκρισία και ο φαρισαϊσμός ζουν και βασιλεύουν. Τα ψέματα πάνε κι έρχονται. Ακόμη και τα λόγια χάνουν το νόημά τους. Όπως τελευταία οι  Βουλευτές της Ν.Δ. ικέτευαν την ηγεσία τους να διατηρηθεί το «χαράτσι» μέσω ΔΕΗ, για να μην έχουν όπως είπαν, την τύχη του ΠΑΣΟΚ. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει πιο κυνική ομολογία. Κροκοδείλια ήταν τα δάκρυα; Ψεύτικοι οι πύρινοι λόγοι κατά  ΠΑΣΟΚ, για «χαράτσια» και ανάλογα;

Κι ο Μανώλης Γλέζος δεν άντεξε, ομολόγησε: «. . .με ρωτάει ο κόσμος πού θα βρούμε τα λεφτά και δεν ξέρω τι να πω. . .» Αν δεν είναι μαχαιριά σε ανοιχτή πληγή, τότε τι είναι; Ψεύτικες λοιπόν οι εξαγγελίες για παροχές και προσλήψεις;

Και ο σοβαρός πολιτικός κ. Κουβέλης, φέρνει νόμο να ψηφιστεί η απλή αναλογική. Μα απλή αναλογική, σημαίνει συνεργασίες. Ο κ. Κουβέλης έφυγε από την κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς λόγο και αφορμή. Σήμερα αρνείται να συζητήσει με ΠΑΣΟΚ και άλλους πολιτικούς χώρους για συνεργασία. Τελικά με ποιον θα συνεργαστεί; Με το «λευκό» ή το «δε γνωρίζω, δεν απαντώ»; Ψεύτικες πολιτικές, μόνο και μόνο για τα μάτια του κόσμου;

Σ΄ ένα πράγμα θέλω να καταλήξω: Αν οι πολιτικοί δε σοβαρευτούν, να βγουν στο ξέφωτο και να πουν αλήθειες στο Λαό, τίποτα δεν θα αλλάξει. Θα περιμένομε όπως πάντα τους ξένους να μας βάλουν τάξη στο σπίτι μας, γιατί εξακολουθούμε να είμαστε μικροί κι ανίκανοι. «Όμορφη και παράξενη πατρίδα. . . Μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι, πιάνει ωκεανούς, ξεσηκωμούς γυρεύει, θέλει τύραννους». Η κατάσταση όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί αν συνεχιστεί, το αδιέξοδο θα παραμένει, ενώ οι καιροί τρέχουν.

Το ΠΑΣΟΚ πρώτο αντελήφθη το τσουνάμι που ερχόταν. Δεν το έσκασε όπως άλλοι, έμεινε να το αντιμετωπίσει. Έμεινε μόνο του. Το μεγάλο του λάθος. Σαράντα χρόνια πρωτοστατούσε στην κοινωνική προστασία και ευημερία του Λαού. Κι όμως, βρήκε το κουράγιο να αλλάξει πολιτική. Το Κίνημα που άλλαξε τον κοινωνικό χάρτη της χώρας, αναγκάστηκε να αλλάξει πολιτική. Σίγουρα δεν υπήρχε άλλος δρόμος.

Αν και τα υπόλοιπα κόμματα, δεχτούν την πραγματικότητα όπως καθυστερημένα έκανε  η Ν.Δ., τότε υπάρχει ελπίδα. Υπάρχει ελπίδα να βγούμε μια ώρα αρχύτερα από την κρίση και να ξαναδούμε καλύτερες μέρες.