"Θεέ μου κάνε να μη χρειαστούμε γιατρό τις ημέρες του Πάσχα"

>> Της Ευγενία Ασλανίδη

Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από την ημέρα που ο Δήμος Χίου εγκαινιάζοντας μια σειρά θεματικών ενοτήτων που αφορούν στην ανάκαμψη του νομού, έβαλε στο τραπέζι την ασθενέστερη περιοχή του, την Αμανή.

Παρ’ όλο που έχω απογοητευθεί οικτρά και επανειλημμένως από τέτοιου είδους  εκδηλώσεις, ήλπισα, δεδομένων και των δυσμενών συγκυριών για τον τόπο μας,    πως αυτή τη φορά δεν ήταν απλώς για να «κλάψουμε τον ετοιμοθάνατο».

Δεν έχω σκοπό να αμφισβητήσω το πραγματικό ενδιαφέρον κανενός πολιτικού φορέα

για τον τόπο, αναρωτιέμαι όμως τι να έχουν στο μυαλό τους και πως  πιστεύουν ότι θα το επιτύχουν, όταν ζωτικής σημασίας θέματα παραμένουν άλυτα και κάθε τρεις και λίγο παρουσιάζονται μπροστά μας σαν προβλήματα.

Ένα τέτοιο «μικρό» θέμα έχει να κάνει με τα περιφερειακά ιατρεία.  Έπρεπε, αίφνης,  να θεωρείται δεδομένο ότι ΟΛΑ τα περιφερειακά Ιατρεία διαθέτουν ιατρό χειμώνα , καλοκαίρι, βρέξει χιονίσει. Κι αν για κάποιον λόγο ο γιατρός πρέπει να φύγει να έχει προβλεφθεί λύση  η οποία ΔΕΝ προκαλεί αλλού πρόβλημα.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική και είναι λυπηρή. Τόσο ως προς την ουσία της όσο και ως προς την αντίληψη των αρμοδίων. Της   διοίκησης του νοσοκομείου εν προκειμένω, η οποία  εν όψει Πάσχα, όπου η νησιωτική ύπαιθρος θα γεμίσει επισκέπτες, αποφάσισε να  κλείσει το ιατρείο Κουρουνίων γιατί χρειαζόταν το γιατρό στις Οινούσσες, επειδή ο γιατρός του νησιού φεύγει με  άδεια.

Και πριν δυο μήνες έγινε το ίδιο και το κενό καλύφθηκε πάλι από το γιατρό των Κουρουνίων, όμως δε θέλω να σταθώ στην άδικη, τουλάχιστον,  διαχείριση που γίνεται  από μέρους του νοσοκομείου, γιατί κινδυνεύω να παρεξηγηθώ.

Το θέμα δεν είναι ποιος θα πάει τώρα και ποιος μετά, και πότε πρέπει να χορηγούνται άδειες. Το θέμα είναι να μη μένει για ΚΑΝΕΝΑ λόγο κενή η θέση του περιφερειακού ιατρού, και αν υπάρχει πρόβλημα  να υπάρχουν και εφεδρικές λύσεις.

Προσωπικά, βιώνοντας την ανασφάλεια που προκάλεσε η είδηση στην κοινωνία της περιοχής μας, μετά και από παρότρυνση του Πολιτιστικού Συλλόγου των Κουρουνίων, ζήτησα από το διοικητή του νοσοκομείου να βρει άλλη λύση που θα μην γεννά νέα προβλήματα, αλλά μου απέκλεισε κάτι τέτοιο.. Ακολούθως ζήτησα και την παρέμβαση του Αντιπεριφερειάρχη και του Δημάρχου Χίου.  Ναι μεν παρενέβησαν, όπως με διαβεβαίωσαν, αλλά δεν είχαν καμιά αρμοδιότητα να δώσουν εκείνοι τη λύση.

Έτσι λοιπόν το φετινό Πάσχα που τα Κουρούνια και τα γύρω χωριά θα σφύζουν από ζωή, οι κάτοικοι και επισκέπτες της περιοχής θα προσεύχονται –ευτυχώς οι προσευχές περισσεύουν αυτές τις ημέρες –ναι  μη συμβεί κάτι και χρειαστεί γιατρός. Ιδιαίτερα στα  Κουρούνια όπου τη Νέα Εβδομάδα  έχει πανηγύρι και θα μαζευτούν εκεί εκατοντάδες προσκυνητές, η  ανασφάλεια  είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αυτό έχει να κάνει και με ένα θλιβερό γεγονός που συνέβη πριν λίγα χρόνια (2009) την ημέρα του πανηγυριού, που και πάλι δεν υπήρχε γιατρός και   ένας άνθρωπος πέθανε αβοήθητος

Ευχόμαστε και ελπίζουμε να μη  χρειαστούμε γιατρό τις ημέρες του Πάσχα. Και απευχόμαστε τα χειρότερα. Γιατί αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι θα είναι όλοι οι παραπάνω υπεύθυνοι, μηδενός εξαιρουμένου.