Tα MAT, οι μάπες και οι φάπες...

>> Γράφει η Ευγενία Κώτη - Πρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Χίου

Δεν  έχουν τις ιδανικές αναλογίες. Δεν είναι ψηλές, δεν έχουν ιδανικές αναλογίες, δεν είναι  ξανθές με κορμί φιδίσιο, με οδοντοστοιχίες που τυφλώνουν, δεν φορούν επώνυμα ρούχα, δεν ισορροπούν σε δωδεκάποντες γόβες, δεν περνούν τις ώρες στα γυμναστήρια και έχουν χρόνια να διαβούν το κατώφλι κέντρου αισθητικής για να σβήσουν τα σημάδια που άφησε ο χρόνος και η σκληρή καθημερινότητά  στο πρόσωπό τους. Α ναι επίσης στο ντουλάπι τους δεν βρίσκονται τα υλικά για να φτιάχνουν απαιτητικές συνταγές όπως εκείνες που καθημερινά τους σερβίρουν τα «τηλεοπτικά μαγειρεία»… 
Δεν είναι μοντέλα, δεν παίζουν σε καμία σαπουνόπερα, δεν χορεύουν ως αιλουροειδή, δεν τραγουδούν καψουροτράγουδα, δεν μιμούνται αστέρια άλλων εποχών, δεν μαγειρεύουν σε κανένα κανάλι, δεν είναι υπέρμαχοι της λογικής «κουτσομπολεύω άρα υπάρχω», δεν είναι γόνοι πολιτικών ή αγαπημένα παιδιά των μεγαλοδημοσιογράφων… 
Τι θλιβερό! Κυριολεκτικά ανύπαρκτες για το κατεστημένο των media.  
 Ο λόγος για τις απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών. Είναι να απορείς γιατί ζουν αφού δεν προσεγγίζουν καν τους κανόνες τουlife-style;  Εσχάτως φάνηκε ότι εκτός από ανύπαρκτες είναι και επικίνδυνες. Όσο δούλευαν στο Υπουργείο Οικονομικών και ασχολούνταν με τις μάπες, τις σκούπες και τα καθαριστικά ήταν όλα  μια χαρά. Από τον καιρό που απολύθηκαν, για την ακρίβεια θυσιάστηκαν από τη δικομματική κυβέρνηση ως άλλες Ιφιγένειες για να φυσήξει ο άνεμος στα πανιά της ελληνικής οικονομίας και να  σαλπάρει ο ελληνικός στόλος για τα νερά του επίγειου παραδείσου της… ανάπτυξης, ξεσπάθωσαν. Σήκωσαν μπαϊράκι. Δεν βούλιαξαν στον καναπέ τους, κλαίγοντας τη μοίρα τους.  
Μεγάλο λάθος! 
Γιατί  δεν ακολούθησαν την πεπατημένη να γυρίσουν στην κουζίνα τους; Γιατί  επί μήνες «στρατοπέδευσαν» κυριολεκτικά έξω από το Υπουργείο και ταυτόχρονα ξεκίνησαν δικαστικό αγώνα για τη δικαίωσή τους και την ανάκληση των απολύσεών τους; Τι επαναστατική γυμναστική είναι αυτή; Ακούς εκεί να τολμούν να λένε- στις ελάχιστες φορές που τους δόθηκε τηλεοπτικός χρόνος κυρίως μετά τη δικαστική τους δικαίωση- ότι δεν έχουν άλλο δρόμο εκτός από αυτό του αγώνα; Τι ιδεοληψίες είναι αυτές; Σε όλες τις εποχές, σε όλες τις ιστορικές περιόδους υπήρχαν δύο δρόμοι, ο ένας του βολέματος, της ασφάλειας για τους «νοικοκυραίους» και ο άλλος της αντίστασης που οδήγησε-ανάλογα με το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο-  σε απολύσεις, βασανιστήρια, εξορίες ακόμη και στο εκτελεστικό απόσπασμα. Δεν μπορούσαν να διαλέξουν τον πρώτο; 
Αν το είχαν κάνει θα είχαν γλυτώσει από πολύ κόπο, θα είχαν διατηρήσει την ψυχική τους ηρεμία, δεν θα είχαν λιώσει τα παπούτσια τους στις πορείες και βέβαια θα είχαν αποφύγει το ξύλο από τα ΜΑΤ.  Διότι εδώ που τα λέμε τώρα, τι ήθελαν κι αυτές να κατευθυνθούν στο Υπουργείο Οικονομικών μετά από την απόφαση του Αρείου Πάγου που ήλθε να διορθώσει το …λάθος της πρωτόδικης απόφασης που τις δικαίωνε και απαιτούσε από τον εργοδότη τους  να τις επαναπροσλάβει;. Είναι δυνατόν τα ΜΑΤ να έχουν απέναντί τους τις απολυμένες καθαρίστριες και να μην σκεφτούν ότι μπορεί να είναι οπλισμένες με…μάπες, σκούπες και άλλα επικίνδυνα για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια αντικείμενα; 
Έπειτα μπορούσε η ολοκαίνουργια κυβέρνησή μας-από την παραγωγή στην κατανάλωση- να μην κάνει επίδειξη ισχύος στους εργαζομένους, στους απολυμένους στις «ευπαθείς κοινωνικές ομάδες»- όπως είναι οι άνεργες γυναίκες -για τις οποίες κόπτεται; Έπρεπε τάχιστα, λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία του ανθού της ΝΔ. ΠΑΣΟΚ. ΕΛΙΑΣ. ΠΡΩΗΝ ΛΑΟΣ, των εκλεκτών της τροίκας,  να δοθεί ένα καλό μάθημα στους απείθαρχους. Σε αυτούς τους αχάριστους  που δεν καταλαβαίνουν ότι οι απολύσεις, οι διαθεσιμότητες, οι περικοπές σε μισθούς και συντάξεις γίνονται για το καλό τους. Για να πάρουμε ως χώρα την επόμενη δόση, για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, για να έρθουν καλύτερες μέρες…  Και στο κάτω-κάτω της γραφής, δεν έγινε και τίποτα τραγικό. Μερικά σπρωξίματα, κάτι ουρανοκατέβατες σιδερογροθιές, κάτι μικροτραυματισμοί, δύο τρείς διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Πολύ κακό για το τίποτα! Όπως θα έλεγε και ο σύζυγος που σήκωσε χέρι στη γυναίκα του: «Δεν το ήθελα αγάπη μου, εσύ με προκάλεσες…» Ήταν ανάγκη να πάρει τόση διάσταση στα ΜΜΕ; 
Ξανά και ξανά η ίδια σκηνή. Τα ΜΑΤ-ως γνωστόν αυτοβούλως χωρίς υπουργική ή πρωθυπουργική εντολή- να χτυπούν τις απολυμένες καθαρίστριες  του Υπουργείου Οικονομικών. Τα επιπλέον αξεσουάρ –που επίσης αυτοβούλως και αυθορμήτως- φορούσαν μερικοί άνδρες των ΜΑΤ για να κάνουν πιο αποτελεσματικά τα  χτυπήματά τους, τα είδαμε από τηλεοράσεως ξανά και ξανά. Τις μάπες με τις οποίες ήταν  οπλισμένες οι καθαρίστριες δεν είδαμε. Τελικά ήταν όντως άοπλες;  
Μην το παίζουν  αθώες. Κι αυτές οι «βόμβες» που έριξαν στη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν μετά τα «ατυχή» γεγονότα, τι ήταν; Κάτι δηλώσεις του τύπου: «Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε, τα σπίτια μας έχουν ήδη κλείσει, ο αγώνας είναι μονόδρομος, θα καταφύγουμε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια» και άλλα τινά επαναστατικά, δεν τις καθιστούν επικίνδυνες; Δηλαδή τι επιδιώκουν, να διασπείρουν το μικρόβιο της ταξικής αφύπνισης, της συλλογικής πάλης, του ανειρήνευτο αγώνα για το δικαίωμα στη δουλειά και σε άλλους απολυμένους, υπό απόλυση αλλά και απλήρωτους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα; Δεν σκέφτηκαν όταν συγκρούστηκαν με τα ΜΑΤ ότι μπορεί να τραβήξουν την προσοχή του διεθνούς Τύπου και ότι μπορεί να γίνουν πρωτοσέλιδο στους New York Times; 
Έλεος! Δηλαδή, τόση προσπάθεια κατέβαλλαν η κυβέρνηση, οι μεγαλοξενοδόχοι, και οι μεγαλοκαναλάρχες να δείξουν στο εξωτερικό ότι η Ελλάδα είναι η χώρα της ανάπτυξης, του πρωτογενούς πλεονάσματος και των υπάκουων εργαζομένων που καρτερικά ανέχονται τις επιβαλλόμενες από την Ε.Ε. «μεταρρυθμίσεις», να πάει χαμένη; Δεν σκέφτηκαν ότι μπορεί και να δυσφημίσουν έτσι τη χώρα μας στο εξωτερικό; Αυτή την εικόνα που με τόσο κόπο έφτιαξαν στο εξωτερικό η κυβέρνηση και οι υπέρμαχοι των μνημονίων και των μεταρρυθμίσεων-έτσι αποκαλούν το τσαλαπάτημα των εργασιακών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων- την σάρωσαν σε λίγα λεπτά, μια φούχτα καθαρίστριες και όσοι συμπαραστέκονται στον αγώνα τους. Λέτε να αρχίσουν να μειώνονται οι κρατήσεις στα ξενοδοχεία της Αθήνας επειδή οι τουρίστες φοβούνται μην βρεθούν κι αυτοί αντιμέτωποι με τις  αγωνιζόμενες καθαρίστριες;  Τρομερό! 
Ακόμη δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τις υπογραφές στην ορκωμοσία των μελών της νέας κυβέρνησης και μερικές γυναίκες που τις ενώνει ο αγώνας για επιβίωση και αξιοπρέπεια, προκαλούν ρωγμές στο  ρετουσαρισμένο πρόσωπο ή στο επιτηδευμένο προσωπείο της, αποκαλύπτοντας ότι την ανάλγητη, απάνθρωπη πλευρά του. Ταυτόχρονα δείχνουν δρόμους αγώνα και αντίστασης. Ηθικόν δίδαγμα! Οι κυβερνήσεις πέφτουνε, ή ανασχηματίζονται αλλά …οι φάπες από τα ΜΑΤ μένουν.