«Στο Νοσοκομείο θα αφήσει κάποιος την τελευταία του πνοή»

>>  Του Στέλιου Δ. Καραβόλου

 Τι να την κάνουμε την μεγάλη προσοχή κύριε Γεώργιε Νύκτα μας που ορθώς επισημαίνεις τον κίνδυνο ατυχήματος στη έξοδο από το Νοσοκομείο; Μεγάλη προσοχή είχα εγώ όταν έβγαινα. Κοίταξα δεξιά τον ανήφορο στην κατεύθυνση προς το Βροντάδο, κοίταξα και αριστερά προς την θάλασσα αλλά και οι δύο λωρίδες ήταν γεμάτες αυτοκίνητα. Ξύστηκα, φταρνίστηκα και περίμενα. Πέρασε ώρα πολλή μέχρι να αδειάσουν οι λωρίδες και επιτάχυνα για να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να περάσω. Διασταύρωσα την λωρίδα προς Βροντάδο και κατά το στρίψιμο στη λωρίδα προς Χώρα βλέπω ένα αυτοκίνητο δίπλα μου. Ερχόταν μία κόρη γκαζωμένη βολίδα κάτω στον κατήφορο ‘’τσίτα τα γκάζια’’ όπως λένε και οι ‘’ειδικοί’’ δεν μου έδωσε ούτε τα τρία δευτερόλεπτα που χρειαζόμουν για να στρίψω προς τη χώρα.΄΄Σανίδωσε τα φρένα’’ γιατί είδε το χάρο με τα μάτια της, ‘’που πας, που πας;’’ μου φώναζε με νοήματα των χεριών και από το στόμα της που άνοιγε μέχρι τα αυτιά της έβγαιναν αφροί. Κατάλαβα ότι έβριζε οργισμένη. Θέλησα να την καταπραΰνω και με τους δύο δείχτες των χεριών μου της έκανα νοήματα: ‘’Απάνω πάω, στον ουρανό, και θέλω να σε πάρω μαζί μου. Εκεί πάγωσε το στόμα της ανοιγμένο μέχρι τα αυτιά. Μετά διερωτήθηκα αν η μάνα του ο δάσκαλός του, η εκκλησία, το κράτος ή η κοινωνία δίδαξαν αυτό το άτομο ότι το αυτοκίνητο δεν είναι παιγνίδι. Στη χώρα των καγκουρώ όταν το παλληκάρι πήρε για πρώτη φορά το κλειδί για να μπει στο αυτοκίνητο ο δάσκαλός του το ρώτησε: Τι κάνεις τώρα παλληκάρι μου; Τώρα μπαίνω στο αυτοκίνητο. Λάθος απάντηση: Από αυτή τη στιγμή βάζεις την ζωή σου και την ζωή των συνανθρώπων σου σε κίνδυνο!

  Αυτή είναι η μία πλευρά αλλά για να μιλήσουμε και σοβαρά η έξοδος του Νοσοκομείου προς τα Ταμπάκικα ενέχει κίνδυνο πραγματικό, γιατί οι λωρίδες μπροστά στην έξοδο είναι πολύ φαρδιές και πολλά αυτοκίνητα αναπτύσσουν στο κομμάτι αυτό ταχύτητα και γιατί δεν είναι δεδομένο ότι όλοι οι οδηγοί μπορούν να αξιολογήσουν την οδική κατάσταση σωστά. Γι’ αυτό σε άλλες χώρες όταν πλησιάζουμε επικίνδυνα τμήματα των δρόμων γράφουμε ένα μεγάλο κίτρινο ‘’ζιγκ—ζαγκ’’ από την μία μέχρι την άλλη όχθη του δρόμου που φαίνεται και από τον Άρη γι’ αυτούς που έχουν λιγοστό νερουλό μυαλό και απειρία, βάλετε και μια πινακίδα που να γράφει ‘’αργά’’ Έτσι και η κερατωμένη και ο πενθησμένος και ο ανεύθυνος και ο αποβλακωμένος ακόμη, καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κίνδυνος και ελαττώνουν την ταχύτητα. Κάνετέ το αυτό γιατί ενώ δεν έχει κόστος μπορεί να σώζει ζωές. Κάνετέ το γιατί εξ αιτίας σας παραλίγο να με στείλει αδιάβαστο το ανίδεο. Μπορείτε επίσης να βρείτε κάποιον που να έχει δηλώσει συγκοινωνιολόγος να κάνει κάτι καλύτερο. Δεν γνωρίζουμε πότε θα μας συμβεί το ατύχημα και τότε όπως πάντα θα οδυρόμαστε, θα ρίχνουμε το μπαλάκι των ευθυνών και θα παίζουμε την κολοκυθιά για το ποιος είναι ο υπεύθυνος, ενώ οι άλλοι θα μας αποκαλούν όλους εγκληματικά αμελείς κολοκυθιάρηδες.