Σαν σήμερα 6-9-1924, η ημέρα εκτέλεσης του κομμουνιστή παπά Ξενάκη

ΜΙΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ….. ΣΤΟΝ ΑΝΤΑΡΤΗ ΙΕΡΕΑ ΤΟΥ ΔΣΕ ΠΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ
 

>> Γράφει ο Γιώργης Η. Αμπαζής
Δάσκαλος
Μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ

Με αφορμή τα 76 χρόνια από την εκτέλεση του κομμουνιστή- ιερέα  Ξενάκη Νικολάου του Γεωργίου απ’ τα Αυγώνυμα της Χίου, μια μικρή ιστορική αναφορά:
« Δευτέρα, 6 Σεπτέμβρη 1948 και ώρα 5 πρωινήν το στρατιωτικό καμιόνι φτάνει στο συνήθη τόπο των εκτελέσεων, στο Γουδί…
Ένας στρατιώτης τον οδηγεί…
Ο ιερέας του αποσπάσματος τον πλησιάζει… μ’ ένα νεύμα τον απομακρύνει!!!
Σηκώνει  τ’ αετίσια μάτια του και κοιτάζει τον ουρανό. Αγναντεύει στο βάθος του ορίζοντα τον ήλιο, που ξεπροβάλει από την Ανατολή στην αττική γη και νοερά ταξιδεύει στη θάλασσα του Αιγαίου για να βρεθεί για μια στιγμή στο νησί του, τη Χίο!
Η σκέψη του ελεύθερη και αδούλωτη βρίσκεται εκεί στον Άγρελα σ’ ένα μικρό σπιτάκι που είναι τα αγαπημένα του πρόσωπα, η γυναίκα του το Δεσποινάκι, τα παιδιά του η Παρασκευούλα, ο Γιώργης και η Ελενίτσα.
Πικραμένος, αλλά με σιγουριά στις κινήσεις του, σκύβει στοργικά και τους αγκαλιάζει!
Δεν πρόλαβε να γυρίσει νοερά πίσω …
Το εκτελεστικό απόσπασμα λαμβάνει τη διαταγή: « Σκοπεύσατε… Πυρρρ!!!»
Τα βόλια των αμήχανων φαντάρων σκίζουν τον αέρα και χτυπούν το σώμα του!
Ένα δάκρυ κυλά στα μεγάλα μάτια του…
Ο ιερέας Νικόλας Ξενάκης σκίζει τα φθινοπωρινά σύννεφα και πετά στην αγκαλιά των αγγέλων, για να συναντήσει τους συντρόφους του που αποχωρίστηκε βίαια στις 20 Αυγούστου του 1948, μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, σε μία ακόμα προσπάθεια - προκειμένου να γίνει η καθαίρεσή του από το ιερατικό λειτούργημα - της αστικής τάξης, να χτυπήσει το υψηλό αγωνιστικό φρόνημα των αγωνιστών.
Γίνεται μία αγκαλιά με τους Βατάκη, Τράτση, Τσουκαλά, Πλακωτάρη, Γεωργούλη, Ξύδα, Ανδριώτη, Ζερβό, Κώσταλο, Ψιακή, Τζιώτη, Καραμαϊλή!»
H παλικαρίσια αγωνιστική στάση του παπά Νικόλα και τόσων άλλων αγωνιστών αντανακλά μια ιστορική περίοδο στην Ελλάδα, που η όξυνση της ταξικής πάλης οδήγησε στην εμφύλια σύγκρουση, όπου  η εργατική τάξη πάλεψε για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για το Σοσιαλισμό και τον Κομμουνισμό!
Η ιστορική διαδρομή του ήταν μπολιασμένη με τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες του χωριού του, τα Αυγώνυμα και κατ’ επέκταση του νησιού του, της Χίου.
Χιλιάδες νέοι και νέες, παιδιά της Μικρασιατικής προσφυγιάς και των «Συρμάτων» μπολιασμένα με τα ιδανικά της εργατικής τάξης στα βυρσοδεψεία, το Χάρτωμα, το γιαπί, τα πλοία έτρεξαν να πάρουν μέρος σ’ αυτόν τον πανανθρώπινο αγώνα των λαών κατά του Φασισμού και συγκρούστηκαν με τις σειρήνες της μοιρολατρίας, της υποταγής, του συμβιβασμού βαδίζοντας συνειδητά προς το χτίσιμο της νιας Ζωής.
Ο Άνθρωπος – ιερέας Ξενάκης Νικόλαος του Γεωργίου  έδρασε  και αγωνίστηκε, παλεύοντας - μέσα στις δοσμένες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες - για τις αξίες της τάξης του, που αποτελούν τα Σύμβολα στην αέναη πάλη του για τη Ζωή.