Με αφορμή τις αυτοδιοικητικές εκλογές (Aνεξάρτητοι και Aνεξαρτησία)

>> Του Κ. Α. Ναυπλιώτη

Εκ των πραγμάτων είναι γνωστό, πως η εποχή των ηρώων αγωνιστών για την ανεξαρτησία της Πατρίδας πέρασε. Όμως είναι ανάγκη να περάσει, χωρίς να μας επηρεάσει ή να μας παραπλανήσει και η «ανεξαρτησία» πολλών από τους υποψήφιους σωτήρες, μια και η χώρα μας και ιδιαίτερα το νησί μας  είναι τόποι μικροί και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας.

Θεωρώ λογικό να αρχίσω με την ερμηνεία τής λέξης «ανεξάρτητος» και να πω, ότι αυτή αν και έχει σχέση με τη λ. αυτόνομος (αυτός + νέμω) δηλ. αυτός που δεν εξαρτάται από κανέναν και ουσιαστικά είναι ελεύθερος να αποφασίζει ο ίδιος, εν τούτοις δεν μπορεί να μένει ανεξέλεγκτος (α[στερ.] + ελέγχω) δηλ. ότι η πορεία του καθώς και τα πεπραγμένα του, αν δεν ελέγχονται, θα πρέπει να  αξιολογούνται και να λαμβάνονται υπ’ όψιν. Γιατί αν η ασχολία με την τοπική αυτοδιοίκηση δεν ήταν τόσο σοβαρή υπόθεση, η λαϊκή παροιμία όποιος δεν εντρέπεται ότι θέλει γίνεται, θα μπορούσε να απαντήσει σε πολλούς από τους συμμετέχοντες. Και για  έναν ακόμα λόγο: ότι η σημερινή αυτονομία – ανεξαρτησία δεν αποτελεί εχέγγυο για την αυριανή πορεία, καθ’ όσον τα στερνά τιμούν τα πρώτα…

Επί του προκειμένου, πρωτεύει να αγωνιστεί κανείς για να κάνει πράξη αυτά που πιστεύει σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, συμμετέχοντας και συμβάλλοντας ουσιαστικά στην ανεύρεση λύσης των τοπικών προβλημάτων και όχι μόνο. Ωστόσο είναι ανάγκη να επισημάνουμε, πως ο τρόπος που σκέφτεται και ενεργεί κάθε δημοτική αρχή, αντανακλά και στο όραμα που έχει ως προς την ευρύτερη αντιμετώπιση κυρίαρχων κεντρικών ζητημάτων, χωρίς να ξεχνά  τα προβλήματα της φτώχιας και της τοπικής απομόνωσης που έτσι κι αλλιώς βιώνει, παράλληλα με την καταστροφή του περιβάλλοντος  μέσα στο οποίο με την στενότερη έννοια ζη. Έτσι δεν θεωρώ κοινοτοπία να επισημάνουμε πως το κοινωνικό όφελος προηγείται του ατομικού.                                                                                                                                                               

Η οργάνωση της χώρας από την αρχαιότητα είχε αυτοδιοικητικό χαρακτήρα, και μέσα από οργανωμένες προσπάθειες για το κοινό καλό, η χώρα μας δημιούργησε μέχρι μεγαλουργίας… Επί του θέματος –και όχι μόνο- η Ιστορία είναι λογικό να αποτελεί τον Δάσκαλο και τον οδηγό για κάθε δημιουργία και πρόοδο.

Χωρίς να θέλω να απαξιώσω τις προθέσεις και το έργο κανενός, θεωρώ ότι και η αξιολόγηση των τοπικών αρχόντων, είναι αναγκαίο να γίνεται στη βάση όχι μόνο τοπικών κριτηρίων και τοπικών λειτουργιών και συμφερόντων –ή αν προτιμάτε- μικροσυμφερόντων, αλλά και με τις γενικότερες πολιτικές επιλογές, βάσει των οποίων η τοπική κοινωνία θα πρέπει να κρίνει∙ με δεδομένο ότι, και η τοπική αυτοδιοίκηση όχι μόνο υφίσταται τις ανάλγητες και ανακόλουθες πολιτικές επιλογές των κεντρικών κυβερνήσεων, οι οποίες αν δεν προτρέπουν, βοηθούν τους τοπικούς άρχοντες να λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης εντολών της κεντρικής εξουσίας∙ και αποφεύγοντας τις τοπικές συλλογικές διαδικασίες, να  κρατούν το λιγότερο παθητική στάση απέναντι σ’ αυτήν. Αντίθετα εκτιμώ πως οι τοπικοί άρχοντες εκτός από τη λύση των τοπικών προβλημάτων, θα πρέπει να συμβάλλουν και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για να περάσει η εξουσία στα χέρια του λαού.

Η επικείμενες αυτόδιοικητικές  εκλογές, θεωρώ λογικό να αποτελέσουν και το μέτρο της απόρριψης κατεστημένων πολιτικών επιλογών, και θα αντιπαρατίθενται σε κάθε είδους εξουσιαστικές λογικές, που φρενάρουν ή δεν βοηθούν στην ανάδειξη αλλά και την επίλυση των τοπικών προβλημάτων, λόγω ιδεολογικής ταύτισης ή εξάρτησης από την κεντρική εξουσία,  γιατί βλέπουν τη λύση τους μόνο μέσα αυτήν.

Επιπροσθέτως να σημειώσω, πως στο ίδιο πλαίσιο θα πρέπει να κινηθούμε και στο επίπεδο των ευρωεκλογών, καθ’ ότι η γενικότερη πολιτική αντανακλά στη στάση ζωής και προσανατολισμού των ανθρώπων ως υποκειμένων για αλλαγές και επεμβάσεις που πρέπει να γίνουν όχι μόνο σε τοπικό επίπεδο, αλλά σε γενικότερο πολιτικό, μέσα από την πρακτική και τις πρωτοβουλίες των τοπικών κοινωνιών.

Τέλος, θεωρώ ότι είναι μέχρι ανήθικο ο άνθρωπος – πολίτης να προσβλέπει στη λύση των προσωπικών; του προβλημάτων από άλλους ή και να τα αναθέτει σε άλλους αδιαφορώντας για την γενικότερη πορεία της χώρας ή του τόπου του.

Όσον αφορά δε το τοπικό επίπεδο, η Χιακή Συμπολιτεία εκτιμώ πως κινείται στην παραπάνω λογική ανάλυση. Εύχομαι η επιτυχία της να είναι για το καλό όχι μόνο της τοπικής κοινωνίας, αλλά και συμβολή στον τρόπο που πρέπει να σκέφτεται κανείς.

                                                                                               knafpl@hotmail.com