Η καταστροφική πορεία της φωτιάς (Φωτογραφίες)

Κρανίου τόπος η Χίος.

Η φωτιά που ακόμα και τώρα Κυριακή απόγευμα συνεχίζει να καίει , αφήνει πίσω της μόνο αποκαΐδια. Πάνω από 70.000 στρέμματα δάσους και αγροτικής γης έχουν ηδη μετατραπεί σε στάχτη την ώρα που ο δυνατός άνεμος δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας ότι οι φιλότιμες προσπάθειες των δυνάμεων πυρόσβεσης θα φέρουν αποτέλεσμα.

Από τα Αυγώνυμα και την Ελίντα έως τους Ολύμπους , το Πυργί και τα Αρμόλια η Χίος φλέγεται...

Με τον φωτογραφικό φακό επιχειρήσαμε μια πρώτη και δυστυχώς πρόωρη όπως όλα δείχνουν περιοδεία στους τόπους της καταστροφής.

Από τον Αγιο Μάρκο όπου ξεκίνησε η τρελή πορεία της πυρκαγιάς μέχρι και τα Αρμόλια.

Στον πρώην καταπράσινο δρόμο που οδηγεί στη κορυφή του Προβατά μόνο κάποιες πράσινες κορυφές θυμίζουν αυτό που υπήρχε.

Ακόμα και τώρα τα “καντηλάκια” συνεχίζουν να καπνίζουν με το κίνδυνο της αναζωπύρωσης να είναι έντονος. Πιο έντονος όμως θα είναι.ο κίνδυνος πλημμύρας απο τα νερά που θα κατέβουν ορμητικά το χειμώνα για να καταλήξουν στον Παρθένη και ίσως όχι μόνο εκεί.

“Σαν απο θαύμα” θα έλεγε κάποιος η Νέα Μονή σώθηκε.. Η αλήθεια όμως είναι πιο πεζή αφού η πράσινη νησίδα που ξεχωρίζει στο άχαρο μαύρο τοπίο υπάρχει μόνο χάρη στις προσπάθειες των δυνάμεων πυρόσβεσης.

Επόμενη στάση στο πυροφυλάκιο του Προβατά. Εκεί όπου απλώνονταν το καταπράσινο δάσος -κόσμημα ανάμεσα σε Αυγώνυμα και Ανάβατο. Εκεί δεκάδες μικροεστίες συνεχίζουν να καίνε απειλώντας συνεχώς τα δύο χωριά. Η πρόσβαση παρακάτω αδύνατη. Οι φλόγες είχαν ζώσει όλο το δάσος μέχρι και την Ελίντα που πλέον μόνο την εξωτική παραλία που ξέραμε δεν θα θυμίζει.

Υποχρεωτικά επιτόπια στροφή και γραμμή για Αη Γιώργη μέσα  από το δάσος του Φα. Η νέα φωτιά  συνάντησε τα αποκαίδια αυτής που ξέσπασε πριν λίγες εβδομάδες και οι συνειρμοί είναι έντονοι. Στην ίδια περιοχή και οι δύο φωτιές και μάλιστα τις πρώτες πρωινές ώρες όταν ήταν σίγουρο ότι θα γίνουν αντιληπτές πολύ αργότερα αφού από εκεί δεν περνάει ψυχή.

Το δάσος θα αργήσει πολύ να συνέλθει και ίσως μετά απο δύο τρεις δεκαετίες να ξαναγίνει όπως ήταν.Μανιταρότοπος πάντως δύσκολο να υπάρξει ξανά σαν αυτόν.

Στον Αγ. Γιώργη Συκούση τα σημάδια εξίσου έντονα. Η φωτιά κατάκαψε σχεδόν τα πάντα περιμετρικά του χωριού . Απείλησε τις εγκαταστάσεις των σφαγείων , έκαψε την αυλή του ξωκλησιού και ω του θαύματος οι τοίχοι ούτε καν μαύρισαν

Εκεί οι αναζωπυρώσεις αποτελούν ακόμα θανάσιμο κίνδυνο.

Στη Βέσσα το χωριό είναι το μόνο σημείο με λίγο πράσινο. Όλα γύρω καμμένα και μαύρα όπως και η διάθεση των κατοίκων. 'Μας εγκατέλειψαν όλοι...Οι πυροσβεστικές περνούσαν έξω από τα σπίτια μας που καίγονταν και δεν σταματούσαν να ρίξουν λίγο νερό να μας σώσουν...'” έλεγε ο πρόεδρος του χωριού Βασ. Καβουράκης επικαλούμενος και την μαρτυρία  συγχωριανών του.

Όπως έλεγε ακόμα και ένα κοντεινερ με αποθηκευμένο αλέυρι στην άκρη του δρόμου έμεινε να καίγεται παρά το γεγονός οτι συνεχώςια   περνούσαν απο δίπλα του πυροσβεστικά οχήματα.

'Η ζημιά για τον ιδιοκτήτη του φτάνει τις 30.000 ευρώ” σημείωσε

Ανάλογα παράπονα είχε και ο κ. Τσιμούνης που υποστήριζε ότι η φωτιά έκανε ζημιά στα θεμέλια του πετρόχτιστου σπιτιού του αφού παρ' όλες τις εκκλήσεις του κανείς πυροσβέστης δεν φάνηκε.

“Ωστόσο το χωριό σώθηκε...” παρατηρούμε με τους κατοίκους να απαντούν ότι οφείλετε στη τύχη.

Η αγωνία τους τώρα είναι τι θα γίνει με όσους στήριζαν την επιβίωση τους στο αγροτικό εισόδημα αφού μαζί με την σοδειά χάθηκαν και τα δέντρα όπως μαστίχια , ελιές κ.α. για πολλά χρόνια.

Λόγια που επιβεβαιώνονται από τις εικόνες στο δρόμο μεταξύ Βέσσας και Αρμολίων. Εκεί όπου κόποι χρόνων έγιναν στάχτη μέσα σε λίγη ώρα.

Μεγάλη μάχη στο Κοντυλόπο δίνουν οι πυροσβεστικές δυνάμεις ώστε να μην επιτρέψουν  στις φλόγες να επεκταθούν προς Καλαμωτή. Με σύνορο το δρόμο οι μάχες εξακολουθούν μέχρι και την ώρα . Αν χαθεί αυτή μάχη η φωτιά θα σβήσει στη θάλασσα...