«Η Αφροδίτη με τη γούνα»

Η Κινηματογραφική Λέσχη Χίου προβάλει την Παρασκευή 21 Μαρτίου  και ώρα 20:30 στο Ομήρειο Π.Κ.Χ. την νέα ταινία του αγέραστου Ρομάν Πολάνσκι «Η Αφροδίτη με τη γούνα»

ΚΟΜΕΝΤΙ/ ΓΑΛΛΙΑ/ 2013/ 96’

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΡΟΜΑΝ ΠΟΛΑΝΣΚΙ

ΣΕΝΑΡΙΟ: ΡΟΜΑΝ ΠΟΛΑΝΣΚΙ, ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΆΙΒΣ.

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ: ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΣΕΝΙΕ, ΜΑΤΙΕ ΑΜΑΡΛΙΚ.

  Ένα άδειο θέατρο. Πάνω στη σκηνή ένας σκηνοθέτης μιλάει στο κινητό και παραπονιέται στη γυναίκα του γιατί δε βρίσκει μια κατάλληλη ηθοποιό στο ρόλο της Βάντα για το θεατρικό «Η Αφροδίτη με τη Γούνα» που θέλει ν’ ανεβάσει. Ξαφνικά μπαίνει μια ηθοποιός -κιτς και άξεστη-  για την οντισιόν και αν και αργοπορημένη πείθει τον σκηνοθέτη για  μια μικρή ευκαιρία. Κι από εκεί αρχίζει η μεγάλη αναμέτρηση...

Ο Ρομάν Πολάνσκι (πατημένα τα 80 παρακαλώ) μετά το  «Θεό της Σφαγής», αναλαμβάνει να διασκευάσει άλλο ένα θεατρικό,  το υποψήφιο για Τόνι θεατρικό του Ντέϊβιντ Άιβς «Αφροδίτη με τη Γούνα» το οποίο με τη σειρά του στηρίζεται στην ομότιτλη νουβέλα του Λεοπόλντ φον Ζάχερ Μαζόχ και παραδίδει με δαιμονιώδη ρυθμό μια μάχη μέχρι εσχάτων μεταξύ των δύο φύλων.  Φροντίζοντας να μην πάρει ποτέ τον εαυτό του στα σοβαρά, παίζει με την αλήθεια και την αναπαράστασή της, εναλλάσει τους ρόλους μεταξύ θύτη και θύματος, χρησιμοποιεί μαεστρικά την κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της θεατρικής σκηνής και μας παρασύρει σε ένα σαγηνευτικό παιχνίδι εξουσίας μέχρι την γκροτέσκα κορύφωση του.

Πολύτιμοι  αρωγοί σε αυτό το απολαυστικό ταξίδι είναι οι δύο ηθοποιοί, που δίνουν βάθος και πλουραλισμό στους χαρακτήρες τους, ειδικά η Εμανουέλ Σενιέ (πραγματική σύζυγος του σκηνοθέτη) η οποία παραδίδει μια ευαίσθητη, δυναμική, αισθησιακή ερμηνεία, μακράν την καλύτερη της καριέρας της. Και δεν είναι τυχαίο που ο Ματιέ Αμαρλίκ (δούλος- Σεβερίν) μοιάζει στον Πολάνσκι. Ειδική μνεία στην παιχνιδιάρικη, διονυσιακή μουσική του ελληνικής καταγωγής Αλεξάντρ Ντεσπλά.

Λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του σκηνοθέτη:

Γεννήθηκε το 1933 στην Γαλλία από Πολωνοεβραίους γονείς κι επέστρεψε στην Πολωνία 4 ετών. Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Παρόλα αυτά κατάφερνει να σπουδάσει στην περίφημη Σχολή Κινηματογράφου του Λοτζ. Με την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του «Το μαχαίρι στο νερό»(1962, υποψήφια για Όσκαρ ξενόγλωσης ταινίας) έγινε ευρέως γνωστός. Γρήγορα μεταπήδησε στη Δύση και συνέχισε εκεί την καριέρα  και τη ζωή του (Μ. Βρετανία, Η.Π.Α., Γαλλία). Η δεκαετία του ’60 ήταν η καλύτερη της καριέρας του όπου γύριζε το ένα αριστούργημα  μετά το άλλο για να φτάσει στην κορυφαία του στιγμή το ’68 με «Το μωρό της Ρόζμαρυ», μια ταινία τομή στον κινηματογράφο που επηρέασε πολλούς μετέπειτα δημιουργούς. Το ’69 όμως διακόπηκε βίαια η πορεία αυτή με την άγρια δολοφονία της εγκύου γυναίκας του Σάρον Τέιτ από την συμμορία του παράφρονα Τσαρλς Μάνσον. Ο Πολάνσκι εγκαταλείπει τις ΗΠΑ και παραπαίει σε μέτριες παραγωγές έως το 1974 που επιστρέφε και γυρίζει το «Τσάιναταουν» (11 υποψηφιότητες για Οσκαρ), τη μεγαλύτερη του εμπορική επιτυχία. Το 1977 ενεπλάκη σε σκάνδαλο όπου κατηγορήθηκε για σεξουαλική σχέση με ανήλικη. Παραδέχεται την ενοχή του και εγκαταλείπει οριστικά τις ΗΠΑ προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύλληψη και καταδίκη του (δεν παραβρέθηκε καν στην απονομή των Οσκαρ του 2002 για να παραλάβει το βραβείο σκηνοθεσίας που κέρδισε με τον Πιανίστα). Μάλιστα, όλη αυτή η περιπέτεια που είχε με την Αμερικανική Δικαιοσύνη ήταν και το θέμα του εξαιρετικού ντοκιμαντέρ «Roman Polanski: Wanted & Desired» (2008, Μarina Zenovich). Το 1979 γυρίζει το «Τες», μια από τις ωραιότερες δημιουργίες του (αφιερωμένη στην αδικοχαμένη γυναίκα του Σάρον Τέιτ) που είναι παλι υποψήφια για 6 Όσκαρ (!). Εκεί τελειώνει και η δεύτερη δημιουργική του περίοδος. Οι δεκαετίες ’80 και ’90 είναι και οι πιο αδύναμες της καριέρας του. Η μεγάλη επιστροφή γίνεται το 2002 με την καλλιτεχνική-εμπορική  επιτυχία του «Ο Πιανίστας» (απέσπασε 3 Όσκαρ) και συνεχίστηκε με άλλες λιγότερο ή περισσότερο σημαντικές δημιουργίες.

Μικρόσωμος, αμφιλεγόμενος, προκλητικός, κυνικός, σαρκαστικός, άψογος δημιουργός και χειριστής της κλειστοφοβικής ατμόσφαιρας, λάτρης των ταινιών δωματίου με λίγους ηθοποιούς. Στις περισσότερες ταινίες του τον απασχόλησαν θέματα όπως η εισβολή, ο φόβος του άλλου,  η μοναξιά, οι σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. Δημιούργησε σχολή και δικαίως συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους εν ζωή κινηματογραφιστές.

Επιλεγμένη Φιλμογραφία:

Το Μαχαίρι στο νερό (1962)

Η Τριλογία του Διαμερίσματος:

1. Η Αποστροφή (1965)
2. Το Μωρό της Ροζμαρύ (1968)
3. Ο Ένοικος (1976)

Η Νύχτα των Δολοφόνων (1966)

Η Νύχτα των Βρικολάκων  (1967)                        

Τσάιναταουν (1974)

Τες  (1979)

Ο Πιανίστας  (2002)

Ο Αόρατος  Συγγραφέας  (2010)