Ευτυχώς που η Τουρκική δεν ανήκει στην Ινδοευρωπαϊκή!

>> Του Κ. Α. Ναυπλιώτη

Και όμως! διαβάζουμε σχετικά με την προέλευση της λέξης «καλντερίμι» ότι αυτή [ΕΤΥΜ. ˂ τουρκ. Κaldirim]. Βλέπουμε λοιπόν πως ούτε κι εδώ υπάρχει κανένας έστω προβληματισμός…και αυτό γιατί η Τουρκική γλώσσα σύμφωνα με τους οπαδούς της «ελαφράς Γλωσσολογίας» -όπως αν ενθυμούμαι καλώς τους ονομάζει ο φιλόλογος και γλωσσολόγος Γιάννης Ν. Γαβριηλίδης-  δεν ανήκει στην Ινδοευρωπαϊκή οικογένεια, και γι’ αυτό χωρίς αμφιβολία αποφαίνονται πως η λέξη καλντερίμι είναι Τουρκική, τη στιγμή που ακόμα και το τουρκοελληνικό  λεξικό του Εΰπογλου προβληματίζεται…

Δεν θέλω να ‘μπω σε ιστορική ανάλυση περί Τούρκων και Τουρκίας, γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός μου. Όμως θεωρώ δεδομένο, ότι όλοι γνωρίζουμε πως οι Τούρκοι υπήρξαν νομαδικός λαός* διατρέχοντας με τα ποίμνιά τους την πρωτόγονη φύση∙ πράγμα που δείχνει ή αν θέλετε αποδεικνύει πως δεν είχαν τον χρόνο να φτιάχνουν δρόμους, και μάλιστα λιθόστρωτους έστω και ανηφορικούς με πεζοδρόμια. Όντως, πρωτοαντίκρισαν τέτοιους δρόμους, όταν έφτασαν στις πολιτισμένες ελληνικές πόλεις, την Νίκαια την Νικομήδεια, την Φώκαια, την Έφεσο τη Σμύρνη…όπου είδαν για πρώτη φορά λιθόστρωτους δρόμους άκουσαν για πρώτη φορά και τη λέξη «καλλιδρόμιον» το οποίο με παραφθορά είπαν “caldirim”.      

Υποθέτω λοιπόν, πως αν κρίνουμε – όπως και πρέπει- με βάση τα ιστορικά, τα πολιτιστικά αλλά και τα γλωσσικά δεδομένα, μπορούμε άφοβα να τοποθετήσουμε το καλντερίμι στους λιθόστρωτους δρόμους οι οποίοι αποτελούσαν στοιχείο αναπτυγμένων κοινωνιών πριν την είσοδο τής ασφάλτου στη ζωή μας.

*Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε πως οι Τούρκοι εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα ανατολικά σύνορά μας το 980 μ.Χ. Υπήρξαν νομάδες Μογγολικής καταγωγής που έφυγαν από την Αρμενία υπό την πίεση άλλων νομαδικών φύλων… «νομάδες δε καλούνται, ότι ούκ έστι σφί (= εις αυτούς) οικήματα, αλλά εν αμάξαις οικούσι» (Ιπποκρ. Περί Αερίων 93).

Όμως, ακόμα και τα τελευταία χρόνια από το 2005 και μετά, αρχίζει μια έντονη αμφισβήτηση από Τούρκους πανεπιστημιακούς και Τουρκολόγους αλλά και δημοσιογράφους σχετικά με τη σημερινή ταυτότητα της Τουρκίας η οποία βεβαίως έχει σχέση και με την τουρκική γλώσσα.  Σύμφωνα με τον Κωνστ. Παπαρηγόπουλο «συνεννοούντο μεταξύ τους με ένα βασικό λεξιλόγιο που δεν υπερέβαινε τις 200 ριζικές λέξεις».

                                                                                        Knafpl@hotmail.com