«Αναβάθμιση ή χειραγώγηση και υποβάθμιση;»

>> Γράφει η Ευαγγελία Μανιτσούδη-εκπαιδευτικός

Σε μια ακόμη επικοινωνιακή φιέστα,  με τα σχολεία κλειστά και με πολλές  αντιδράσεις από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, παρουσιάσθηκε από τον Πρωθυπουργό και την Υπουργό Παιδείας το νέο πολυνομοσχέδιο, με τίτλο «Αναβάθμιση του Σχολείου και Ενδυνάμωση των Εκπαιδευτικών».

Το νομοσχέδιο αυτό όχι μόνο δεν αναβαθμίζει το Σχολείο, αλλά το συρρικνώνει και το υποβαθμίζει ,το μετατρέπει σε «επιχείρηση» και περιορίζει τον παιδαγωγικό του ρόλο.   

Παρουσιάζεται ως καινοτομία η αυτονομία της σχολικής μονάδας, κάτι που ανέφερε η ΝΔ στο πρόγραμμα της, με τη αιτιολογία ότι αποφεύγεται ο σφικτός εναγκαλισμός με το υπουργείο και επίσης προκρίνεται  η οικονομική   αυτονόμηση της σχολικής μονάδας. Αυτό οδηγεί στην εξεύρεση πόρων οπουδήποτε ,δίνονται νέες δυνατότητες στον διευθυντή του σχολείου, ο οποίος παίζει καθοριστικό ρόλο στην πρόσληψη,  αξιολόγηση του εκπαιδευτικού και στην αξιοποίηση του σχολικού κτιρίου για επιμορφωτικές δράσεις,  Με λίγα λόγια το σχολείο από παιδαγωγικός χώρος μετατρέπεται σε πολυχώρο  με σπόνσορες και μάνατζερ και δράσεις για αναζήτηση πόρων.

Δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων , ανάλογα με την οικονομική κατάσταση του σχολείου, η οποία θα προσελκύει τους ικανότερους εκπαιδευτικούς και τους οικονομικά ισχυρότερους μαθητές.

 Αποτελεί, όμως την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ, η οποία επικεντρώνεται στην αξιολόγηση , τον έμμεσο έλεγχο και  την  χειραγώγηση του εκπαιδευτικού.   Είναι ,εύλογες οι ανησυχίες και οι φόβοι των εκπαιδευτικών, ότι η αξιολόγηση μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο  το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε απολύσεις. 

Άλλωστε αυτές οι επιλογές δεν είναι ξένες προς τον πρωθυπουργό, ο οποίος το 2013 ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με ελαφρά την συνείδηση προέβη στην κατάργηση 46 ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ και την  διαθεσιμότητα-απόλυση 2.500 χιλιάδων εκπαιδευτικών, κατακρίνοντας τους ως τεμπέληδες και αμόρφωτους, με πραγματικό όμως σκοπό το δωράκι στα ιδιωτικά ΙΕΚ των πιο περιζήτητων  ειδικοτήτων των ΕΠΑΛ.

Επιπλέον, προωθείται  η εφαρμογή του πολλαπλού βιβλίου, κάτι που σημαίνει ότι παύει το ενιαίο βιβλίο σε όλα τα σχολεία της χώρας, ενισχύεται ουσιαστικά η εποπτεία των σχολείων με την  παράλληλη δομή των συμβούλων εκπαίδευσης και με  το πρόσχημα της αυτονομίας και της δημιουργικής πρωτοβουλίας,  μεταφέρονται  στον εκπαιδευτικό επιπλέον καθήκοντα που αφορούν και  την νέα μορφή των τετράμηνων δοκιμασιών.

Το σχολείο που παρουσίασαν ο πρωθυπουργός και η υπουργός παιδείας,  είναι άλλη μια επιχείρηση που θέλει τον εκπαιδευτικό-εργαζόμενο έρμαιο  και χειραγωγούμενο ,αφού πλέον και με τον νόμο που προωθείται ,μπορεί να κριθεί   ως ανεπαρκείς και να κινδυνεύσει να χάσει  την εργασία του, παρά τις  αντίθετες διαβεβαιώσεις.

Η Πραγματική όμως αποστολή του σχολείου είναι ο μαθητής,  η ολόπλευρη ανάπτυξη και εκπαίδευση του κάτι που δεν γίνεται με φαντεζί ανακοινώσεις σαν την ανεστραμμένη τάξη που στόχο έχει περισσότερο, την δημιουργία εντυπώσεων και όχι  αποκλειστικά,  την ενίσχυση του παιδαγωγικού χαρακτήρα του σχολείου.

Δεν  έγινε καμία αναφορά , για μείωση των μαθητών στις τάξεις δίνοντας ένα στίγμα πραγματικής ενίσχυσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αφήνοντας πίσω το πρωτοφανές επίτευγμα της κυβέρνησης, της αύξησης  του αριθμού των μαθητών εν μέσω πανδημίας, δεν ακούσαμε για υλικοτεχνική υποστήριξη όλων των μαθητών -στην περίπτωση της τηλεκπαιδευσης,  δίνοντας έμπρακτα ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην γνώση σε όλα τα παιδιά, δεν ακούσαμε για την κάλυψη των κενών στα σχολεία με την πρόσληψη των 10.500 διορισμών που είχαν δρομολογηθεί από την προηγούμενή κυβέρνηση και πάγωσαν για να επανέλθουν με τους μισούς διορισμούς και καθυστερημένα .

Η Πραγματική αναβάθμιση και ενδυνάμωση του Δημόσιου σχολείου ,πετυχαίνετε σε ένα σχολείο ελεύθερης έκφρασης, δημοκρατίας και ,συνεργασίας στην λήψη αποφάσεων,  αναγνώρισης του δύσκολου και απαιτητικού έργου των εκπαιδευτικών και στήριξης των μαθητών με πράξεις ουσίας.