Αμύγδαλος και Γεωργαντής: Δυο λογοτέχνες γιατροί

>> Γράφει ο Αριστείδης Ζαννίκος

Συμπατριώτες ό,που γης «Χριστός Ανέστη».

Ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου αποφάσισα να γράψω λίγα λόγια προβάλλοντας το πηγαίο λογοτεχνικό ταλέντο δύο γιατρών του τόπου μας. Και οι δύο γιορτάζουν σήμερα. Γι’ αυτό ας δεχθούν τις ολόθερμες ευχές μου.

   Ο λόγος για τους χειρουργούς Γιώργο Αμύγδαλο και Γιώργο Γεωργαντή. Με τον πρώτο με συνδέει παλαιά γνωριμία και φιλία. Με τον δεύτερο έτυχε να «συμπεθεριάσουμε» μιας και είναι πρώτος ξάδελφος του Τάσου Ιωάννη Μουντέ, συζύγου της μικρής μου κόρης.
   Κάποια κείμενα του Γεωργαντή, που είχαν δει το φως της δημοσιότητας εδώ και καιρό, με είχαν πείσει ότι όντως είναι γεννημένος λογοτέχνης.
  ΄Ομως, το πρόσφατα δημοσιευμένο διήγημά του «Η απώλεια της Κατινίτσας» (βασισμένο σε αληθινή ναυτική, δραματική ιστορία με αύτανδρη βύθιση του Βρονταδούσικου πλοίου «Κατινίτσα»), πιστοποιεί του λόγου το αληθές.
   Το διήγημα αυτό, μαζί με άλλα, αφού έτυχε βράβευσης, έχει συμπεριληφθεί σε βιβλίο των εκδόσεων «ΚΟΜΝΗΝΟΣ» που κυκλοφορεί υπό τον τίτλο «Ένας κήπος ιστορίες».
   Την ευχάριστη αυτή έκπληξη ήλθε να συμπληρώσει ο Γιώργος Αμύγδαλος με δυο εξαιρετικά λαογραφικά και ηθογραφικά διηγήματά του υπό τον γενικό τίτλο «ΠΑΛΙΑ-ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΑΜΩΤΟΥΣΙΚΑ» και με υπότιτλο «Στον Άη Γιώργη στην Τύλη». Το πρώτο μέρος καταχωρήθηκε στο Face book υπό ημερομηνία 24 Μαρτίου 2025 και το δεύτερο μόλις χθες 22 Απριλίου.
   Θα είναι κρίμα αυτά τα κείμενα να μη γίνουν ευρύτερα γνωστά. Τόσο ο Αμύγδαλος όσο και ο Γεωργαντής, προικισμένοι με ανόθευτο λογοτεχνικό τάλαντο, έχουν χρέος να καταστήσουν «κοινό κτήμα» δια της εκδόσεως βιβλίων, όσα διηγήματα έχουν γράψει ή πρόκειται να γράψουν, μιας και αυτά διασώζουν αληθινές ιστορίες μιας άλλης εποχής, χαρακτήρες της τότε ζωής καθώς και την ιδιαίτερη ντοπιολαλιά των επί μέρους οικισμών του νησιού μας.
   Και πάλι ευχές στους ίδιους για «Χρόνια Πολλά εν υγεία» και σε κάθε Γιώργη, Ζωρζή και Γεωργία.