Στη Χίο με κρουαζιερόπλοιο

>> Του Αριστείδη Ζαννίκου

Κάθε Πέμπτη, στο μη λειτουργικό αλλά πολύ γραφικό λιμάνι της Χίου, προσεγγίζει το, σχετικά, μικρό κρουαζιερόπλοιο “CELESTYALCRYSTAL”. Κατά διαστήματα, στη Χίο, φέρνουν τουρίστες και μεγαλύτερα πλοία που όμως, λόγω μεγέθους, μένουν εκτός λιμένα. Και στις δύο περιπτώσεις, κάποιο κέρδος αποκομίζει το νησί μας έστω και αν, οι εν λόγω επισκέπτες, μένουν μόνο λίγες ώρες εδώ. Το κέρδος μπορεί να είναι μεγαλύτερο αν, σ' αυτές, τις λίγες ώρες, οι επισκέπτες, με ό,τι δουν, ό,τι γευθούν και ό,τι πιθανά αγοράσουν, σχηματίσουν καλή εικόνα για τον τόπο μας, και αυτή την εικόνα την μεταφέρουν ως διαφημιστές, στους συγγενείς, στους φίλους και στους γνωστούς τους.

Eίναι γνωστό ότι, κάποιοι από τους τουρίστες αυτούς, μετά την αποβίβαση, ακολουθούν οργανωμένες εκδρομές που γίνονται με πούλμαν προς γνωριμία των τοπικών αξιοθέατων.

Άλλοι πάλι, επιλέγουν να μείνουν στην πόλη, περπατώντας προς διάφορες κατευθύνσεις χωρίς πρόγραμμα ή κάθονται κάπου για έναν καφέ, ένα ποτό ή ένα αναψυκτικό. Λιγότεροι κατευθύνονται προς την τοπική αγορά μάλλον από περιέργεια. Ίσως τούτοι οι τελευταίοι, κάτι αγοράσουν, χρηστικό ή αναμνηστικό.

Βλέποντας συχνά όσους μένουν στην πόλη της Χίου, αναρωτήθηκα τί ακριβώς θα μπορούσε να γίνει, ώστε, η ολιγόωρη παραμονή τους εδώ, σ' αυτούς μεν να προκαλέσει καλές εντυπώσεις, στη Χίο δε να αφήσει κάποιο μεγαλύτερο κέρδος, άμεσο ή μακροπρόθεσμο.

Αν ήμουν στη θέση τους-σκέπτομαι-θα ήθελα, προτού φθάσω στο νησί, να έχω μάθει τα ελάχιστα γι΄αυτό, κυρίως όμως θα ήθελα να μου έδιναν έναν απλό, φθηνό χάρτη του νησιού ή καλύτερα της πόλης. Ένα χάρτη που θα διαφήμιζε έξυπνα όσους επαγγελματίες θα αναλάμβαναν τα έξοδα εκτύπωσής του και ο οποίος θα μου έδειχνε τί μπορώ να δώ, τί μπορώ να φάω και να πιω, τί να αγοράσω και από πού, εν τέλει πώς να περάσω ευχάριστα την ώρα μου.

Εξερχόμενος από το πλοίο, θα επιθυμούσα να με κατευθύνουν απλά και κατανοητά κάποιες καθοδηγητικές πινακίδες που θα μου έδειχναν τον δρόμο προς το Κέντρο (ιστορικό, διοικητικό και εμπορικό), προς τα Μουσεία, τη Βιβλιοθήκη Κοραή, το Κάστρο, το Ομήρειο και τη Δημοτική Πινακοθήκη, τα λοιπά Μνημεία και οπωσδήποτε προς τον Δημοτικό Κήπο, όμοιο του οποίου ελάχιστα νησιά διαθέτουν. Βέβαια ο ωραίος Κήπος της Χίου, χρειάζεται συνεχή, σχεδόν καθημερινή, φροντίδα, όπως χρειάζεται και χρώμα από λουλούδια π.χ. περιμετρικά του ανδριάντα του Κανάρη και των λοιπών προτομών, αλλά και λίγα μαστιχόδενδρα στην είσοδό του. Είναι ένας απλός και έξυπνος τρόπος για να γνωρίσουν οι επισκέπτες μας το πλέον αντιπροσωπευτικό είδος της Χιακής χλωρίδας αν, για οποιοδήποτε λόγο, αδυνατούν ή δεν προφθαίνουν να μεταβούν στη Νότια Χίο.

Αυτονόητο ότι θα ήθελα να κυκλοφορήσω με άνεση και ασφάλεια στους δρόμους και τα πεζοδρόμια της πόλης, κάτι που, για να επιτευχθεί, απαιτεί τη συνεργασία πολλών Αρχών και Υπηρεσιών αλλά και αυστηρή εφαρμογή των νόμων, ειδικά τις μέρες προσέγγισης στη Χίο κρουαζιερόπλοιων, από τα οποία βγαίνουν ηλικιωμένοι αλλά και άτομα με ειδικές ανάγκες που χρήζουν ειδικής φροντίδας, προσοχής και προστασίας. Και αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο των Αρχών και των Υπηρεσιών. Είναι ευθύνη ΟΛΩΝ μας, κυρίως των οδηγών που πρέπει, επιτέλους, να μάθουν ότι α) Ο ΠΕΖΟΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ έναντι των οχημάτων και β) ότι, τα πεζοδρόμια έχουν γίνει για τους πεζούς και όχι για να παρκάρουν αυτοκίνητα και δίκυκλα ούτε για να απλώνει την πραμάτεια του κάθε επαγγελματίας.

Άλλο τόσο όμως αυτονόητο είναι ότι,  Δήμος και δημότες, πρέπει να φροντίζουμε συνεχώς για την ευταξία και καθαριότητα της πόλης, για καθαρά (από λάδια και περιττώματα ζώων και πουλιών) πεζοδρόμια, για σχάρες αγωγών ομβρίων που δεν θα αναδύουν απαίσιες οσμές και για πεντακάθαρα Μνημεία, αγάλματα, προτομές και Δημόσια κτίρια.

Προσωπικά εκτιμώ ότι, παρά τα όσα προβλήματα, λειτουργικά και μη, έχει η πόλη της Χίου, με λίγη καλή θέληση όλων μας (Αρχών, επαγγελματιών και πολιτών) και με συνεχή, επίμονη προσπάθεια, οι επισκέπτες της μπορούν να φεύγουν ευχαριστημένοι από όσα μπορούν να δουν, από αυτά που θα γευθούν και ασφαλώς από όσα ενδεχομένως αγοράσουν. Στο χέρι μας είναι να το επιτύχουμε. ΄Αλλωστε, είναι προς το συμφέρον πολλών. Αυτοί ακριβώς, ας έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο.