«Βελονάς» ή «Αλμυρός» η ουσία βρίσκεται αλλού

>> Γράφει ο Φραγκούλης Π. Κυλαδίτης 

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο «δαίμων» του τυπογραφείου, του διαφημιστικού εργαστηρίου, της παρεξήγησης ή  όπως θέλετε πέστε τον χτυπά ανελέητα και φέρνει τα πάνω  κάτω στη ζωή μας. «Δαίμων» όμως είναι αυτός και δεν μπορείς να τον προβλέψεις. Έτσι είδαμε και τούτο: Την παραλία του Βελονά στο Βροντάδο να «βαφτίζεται» παραλία του Αλμυρού(;;;). Πριν λίγες μέρες έγινε τοποθέτηση δίγλωσσων πληροφοριακών πινακίδων στις παραλίες μας από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου – Διεύθυνση Υδάτων Βορείου Αιγαίου, όπως μαρτυρά η προμετωπίδα τους. Χρήσιμο εργαλείο ως ένα σημείο, θα έλεγε κανείς, αν βέβαια ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα που βιώνουμε όσοι επισκεπτόμαστε τις παραλίες τώρα το καλοκαίρι ίσως και το χειμώνα.

Οι αντιδράσεις αγνώστων που «στόλισαν» με κοσμητικά επίθετα αυτούς που υπέπεσαν στο σφάλμα της μετονομασίας της ήταν υπερβολικές, αφού στην ουσία την μετέτρεψαν σε υβριστική εφημερίδα τοίχου, ανήμπορη να αντιδράσει στην ανεξίτηλη μαρκαδορίστικη οργή τους, αλλά  και στο δριμύ «κατηγορώ» «ως παραλία συχνά-πυκνά μολυσμένη, λόγω υπερχείλισης της αποχέτευσης του Δήμου στην εκβολή παρακειμένου χειμάρρου».

Θα μπορούσε βέβαια η υπερχείλιση να θεωρηθεί ως καταγεγραμμένο ακραίο περιστατικό, που επηρέασε την ποιότητα της ακτής κολύμβησης στο παρελθόν, και που γι’ αυτό δεν αναφέρεται αφού σήμερα δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα. Έχουμε, όσοι αγαπούμε την περιοχή, την έγνοια, την εποπτεία και την άμεση αντίδραση προς το δήμο, αν συμβεί κάτι τέτοιο. Και το πράγμα σταματάει εκεί, αφού η πραγματικότητα η οποία δεν απεικονίζεται στους καλαίσθητους αυτούς πίνακες είναι ένα μέτρο μακρύτερα και βρίσκεται πάνω στην παραλία.

Τα δυο τελευταία καλοκαίρια η παραλία του «Βελονά», που σήμερα αναφέρεται ως «Αλμυρού» στην κακοποιημένη πινακίδα, δεν έχει ένα καλάθι απορριμμάτων. Το περσινό καλοκαίρι, με τη βοήθεια φίλων και επισκεπτών της παραλίας ξεθάφτηκε από την άμμο κάποιο και χρησίμευσε για πολύ μικρό διάστημα, αφού εξαφανίστηκε ως δια μαγείας. Φέτος δεν τοποθετήθηκε κανένα καλάθι, με αποτέλεσμα  οι πιο συνετοί να παίρνουν τα απορρίμματα μαζί τους, άλλοι να τα ρίχνουν στο καλάθι του πεζοδρομίου, που είναι πάντα γεμάτο, αφού είναι πολύ μικρό, ενώ άλλοι να τα παρατούν στο έλεος και το φιλότιμο  του βοριά, που συχνά φυσάει στην περιοχή.

Καλό λοιπόν θα ήταν ο Δήμος Χίου ως «φορέας διαχείρισης της ακτής», όπως αναφέρεται στην πινακίδα να τοποθετούσε, επιτέλους, ένα καλαθάκι απορριμμάτων. Μια παραλία περίπου 406 μέτρων το δικαιούται, όχι γιατί βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τον κεντρικό δρόμο Χίου-Καρδαμύλων, όχι γιατί θα έρθουν τουρίστες να κρίνουν την καταλληλότητά της ή  μη, όχι γιατί περιμένουμε από αυτήν τουριστική «ανάπτυξη» (sic), αλλά γιατί είναι από τις πλέον όμορφες και έχει μείνει ακόμη ΛΑΪΚΗ, ένα δημόσιο αγαθό, χωρίς να χρειάζεται να πληρώσει o μη έχων και κατέχων για να την απολαύσει. Ασυγχώρητο λοιπόν και αδιόρθωτο δεν είναι ένα λάθος στην ονομασία μιας παραλίας, αλλά η έλλειψη βασικών μέσων για να διατηρηθεί καθαρή και η άγνοια όσων την περιγράφουν στα χαρτιά σαν «παράδεισο» χωρίς  όμως να τον έχουν ζήσει.-