Τα χιακά μοναστήρια σε νέο ρόλο

>>Tου Αριστείδη Ζαννίκου

Κατά καιρούς διατυπώνονται απόψεις και κατατίθενται προτάσεις σχετικές με το ρόλο της Εκκλησίας στον σύγχρονο, πολύπλοκο και πολλαπλά κλυδωνιζόμενο κόσμο.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι, η Εκκλησία της Ελλάδος, ειδικά σε δύσκολες περιόδους όπως η σημερινή, θα πρέπει, παράλληλα με τον λατρευτικό, σωστικό, πνευματικό και προνοιακό της ρόλο, να διαδραματίσει και ρόλο αναπτυξιακό π.χ. μέσω του λεγόμενου προσκυνηματικού-θρησκευτικού τουρισμού.

Το τελευταίο διάστημα, τέτοιες προτροπές έχουν απευθυνθεί δημόσια-φαντάζομαι και κατ' ιδίαν- προς τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτη μας κ. Μάρκο, κυρίως διότι σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του έναν μορφωμένο, έμπειρο, ικανό, δυναμικό αλλά και σώφρονα Ποιμενάρχη ο οποίος δείχνει να δρα εκτός των γνωστών αγκυλωμένων πλαισίων που “βραχυκύκλωναν” Μακαριστούς προκατόχους του.

Η λαϊκή αγωνία, προσδοκία και επιθυμία να “κάνει κάτι πολύ σπουδαίο” ο νέος Μητροπολίτης μας, εδράζεται προφανώς  στην πολλαπλή κρίση που διερχόμεθα αλλά και στη γενική παραδοχή ότι, σχεδόν επί πενήντα χρόνια, το νησί μας δεν ευτύχησε να βιώσει κάτι “ουσιαστικά πολύ σημαντικό” με πρωταγωνιστές τους Μακαριστούς Ποιμενάρχες του.

Προσωπικά εκτιμώ ότι, λόγω γονιδιακών καταβολών αλλά και εκ χαρακτήρος, ο νυν Μητροπολίτης Χίου, Ψαρών και Οινουσσών, θα έχει κατά νου και θα σχεδιάζει με τους συνεργάτες του, πρωτοβουλίες τέτοιες που θα μπορούσαν σταδιακά να μετουσιωθούν σε έργα χρήσιμα και κυρίως με αντοχή στον φθοροποιό χρόνο.

Επίσης τολμώ να προδικάσω ότι, οποιαδήποτε πρωτοβουλία του θα τύχει της ένθερμης στήριξης τόσο των πιστών Χίων όσο και των Κρατικών Φορέων, των ευκατάστατων συμπατριωτών μας καθώς και των τοπικών Μ.Μ.Ε.

Με δεδομένα τα προαναφερθέντα, εκφράζω σήμερα ΔΗΜΟΣΙΑ σκέψεις και πρόταση που, κατ' ιδίαν, είχα κάνει στον Μακαριστό Μητροπολίτη κυρό Διονύσιο χωρίς δυστυχώς να τύχω έμπρακτης απάντησης.

Πιθανά, οι δυσκολίες του όλου εγχειρήματος (οικονομικές, οργανωτικές, λειτουργικές) να φόβιζαν. 'Ισως όμως να μην υπήρχε ισχυρή βούληση για τέτοια μεγάλα τολμήματα.

Η σκέψη- πρότασή μου στηριζόταν και στηρίζεται σε μια απλή διαπίστωση:

-Ιερές Μονές όπως π.χ. της Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης στον Βροντάδο, η της Νέας Μονής καθώς και Ιερά Προσκυνήματα με πλέον σημαντικό αυτό της Χιοπολίτιδος Αγίας Μαρκέλλας στην Βολισσό, διαθέτουν κτιριακές εγκαταστάσεις οι οποίες, με κατάλληλη μετασκευή, επισκευή και εκσυγχρονισμό, μπορούν να μετατραπούν σε χώρους υποδοχής και φιλοξενίας, σε ετήσια βάση, εκατοντάδων ανθρώπων του χώρου της Εκκλησίας, του πνεύματος και της τέχνης, στα πλαίσια συνεδριακών, σεμιναριακών και άλλης μορφής συναντήσεων.

Κληρικοί όλων των βαθμίδων και Θεολόγοι εξ Ελλάδος και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, φοιτητές Θεολογικών Σχολών, Φιλόλογοι, άλλοι διανοούμενοι και επιστήμονες όπως π.χ. Αρχαιολόγοι, αγιογράφοι, μουσικολόγοι, ιεροψάλτες, χορωδίες Βυζαντινής μουσικής, δημοσιογράφοι και άλλοι θα μπορούσαν να καλούνται κατά διαστήματα, να τους εξασφαλίζεται στέγη (πιθανά έναντι συμβολικού τιμήματος) και να κάνουν χρήση βιβλιοθηκών που μπορούν να δημιουργηθούν, αναγνωστηρίων, εργαστηρίων καθώς επίσης να μετέχουν σε συζητήσεις θρησκευτικού, φιλολογικού και λοιπού επιστημονικού περιεχομένου.

Η ταυτόχρονη ξενάγησή τους σε όλα τα σημαντικά Ιερά Προσκυνήματα, στα Χιώτικα Μνημεία, τους Παραδοσιακούς Οικισμούς, τα αξιόλογα Μουσεία μας και η γνωριμία τους με τη Βιβλιοθήκη Κοραή, το ΟΜΗΡΕΙΟ και άλλα Πνευματικά και Πολιτιστικά μας Κέντρα, αλλά και η δημοσιογραφική κάλυψη σεμιναρίων, συνεδρίων και λοιπών εκδηλώσεων, θα μπορούσε να διατηρήσει τη Χίο στην επικαιρότητα επί πολλούς μήνες κάθε χρόνο με όλα τα εξ αυτής οφέλη.

Κάπως έτσι, θα μπορούσε σταδιακά να ευδοκιμήσει και ο καλώς νοούμενος προσκυνηματικός-θρησκευτικός τουρισμός.

Σπεύδω να ομολογήσω ότι η υλοποίηση της πρότασής μου είναι τόσο δύσκολη που φαντάζει ουτοπική και ίσως τρομάζει.

'Ομως, τόσο ο Μητροπολίτης μας όσο και αρκετοί κληρικοί και λαϊκοί που τον πλαισιώνουν, είναι ικανοί ώστε, -κατά την ταπεινή μου άποψη- αν τολμήσουν “τα μεγάλα και χρήσιμα”, μπορούν να επιτύχουν πολλά αξιοθαύμαστα.

Εξυπακούεται ότι, η πρότασή μου, ούτε το αλάθητο διακδικεί ούτε είναι πρακτικά επαρκώς επεξεργασμένη. Απλώς θα μπορούσε να τεθεί ως βάση δημόσιου διαλόγου με στόχο την επίτευξη του εφικτού υπό τις δύσκολες σημερινές συνθήκες.