ΒΙΑ στον εργασιακό χώρο και οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία

Έχει βρεθεί ότι η έκθεση στον εργασιακό εκφοβισμό ή/και στη σεξουαλική παρενόχληση συνδέεται με τα ακόλουθα:

· Άγχος.

· Κατάθλιψη.

· Επιθετικότητα.

· Αϋπνία.

· Μελαγχολία και απάθεια.

· Γνωστικές επιπτώσεις όπως προβλήματα συγκέντρωσης.

· Ανασφάλεια και έλλειψη πρωτοβουλιών.

· Μείωση ικανοποίησης στην εργασία και δέσμευσης στον οργανισμό.

· Επικίνδυνη συμπεριφορά και αυξημένη ροπή προς τα ατυχήματα.

· Επιβλαβείς συνήθειες π.χ. αύξηση καπνίσματος και κατανάλωσης αλκοόλ.

· Κακή διατροφή.

· Έλλειψη συγκέντρωσης και μείωση της αυτοπεποίθησης.

· Προσωπική απόσυρση, που συχνά οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση.

· Αρνητικές επιπτώσεις στην οικογενειακή και ιδιωτική ζωή.

· Ανυπόφορη πίεση στις σχέσεις.

Συχνά, η ηθική παρενόχληση σηματοδοτεί το τέλος της καριέρας, του γάμου, της υγεία και της ζωντάνιας του θύματος. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις εκφοβισμού, τα θύματα έχουν διαγνωστεί με μετατραυματικό στρες/ μετατραυματική νεύρωση… Σε μια Νορβηγική μελέτη που συνέκρινε θύματα σοβαρών περιπτώσεων εκφοβισμού και άτομα που είχαν υποστεί δραματικές καταστροφές, ένα μεγάλο ποσοστό των θυμάτων εκφοβισμού φάνηκε να υποφέρουν από συμπτώματα μετατραυματικού στρες σε μεγαλύτερο βαθμό από αυτούς που είχαν βιώσει καταστροφές. Σύμφωνα με τους συγγραφείς αυτής της μελέτης, τα μεγάλα επίπεδα άγχους που είχαν πολλά από τα θύματα του εκφοβισμού μπορούν να εξηγηθούν από την κατάρρευση των προηγούμενων υποθέσεων για τον κόσμο και τον εαυτό τους. Όπως συμβαίνει με τον εκφοβισμό, η σεξουαλική παρενόχληση έχει πρόσφατα συνδεθεί με το μετατραυματικό στρες/ μετατραυματική νεύρωση.

Υπάρχουν ισχυρισμοί ότι ένας σημαντικός αριθμός αυτοκτονιών έχουν τις ρίζες τους στον εργασιακό εκφοβισμό. Δεν υπάρχουν ισχυρά στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτούς τους ισχυρισμούς και επιπλέον οι άνθρωποι σπάνια αυτοκτονούν για μόνο ένα λόγο. Το γεγονός ότι σε μια ευρεία Νορβηγική μελέτη μέχρι 40% των στόχων εκφοβισμού αναφέρει ότι έχουν σκεφτεί την αυτοκτονία, δείχνει τη σοβαρότητα των επιπτώσεων για τα θύματα του εκφοβισμού.

Τα άτομα που μπορεί να αποφασίσουν να φύγουν ή απολύονται από έναν οργανισμό εξαιτίας της δοκιμασίας τους, μπορεί να μην μπορέσουν ή να μη θελήσουν να βρουν νέα εργασία. Ένας αριθμός των πιο σοβαρά προσβεβλημένων ατόμων δεν επιστρέφουν ποτέ στην εργασία τους μετά από μακρά απουσία. Σε μερικές περιπτώσεις η επιστροφή τους εμποδίζεται από την κατάσταση της υγείας τους. Σε άλλες περιπτώσεις η αυξανόμενη σοβαρότητα των συγκρούσεών τους, τους θέτει σε οξεία αντιπαράθεση με τον οργανισμό που εργάζονται, ο οποίος αποφασίζει να λήξει τη συνεργασία. Μακρές περίοδοι νομικής αντιδικίας φαίνεται να είναι μια αυξανόμενη τάση στις υποθέσεις εκφοβισμού. Σε ένα σημαντικό αριθμό περιπτώσεων, τα άτομα-στόχοι του εκφοβισμού των οποίων οι συμβάσεις τερματίστηκαν εξαιτίας της αντιδικίας, αδυνατούν να βρουν νέα εργασία. Σε κάθε περίπτωση, η βία κατά των γυναικών στο χώρο εργασίας είναι πιθανό να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία, οδηγώντας σε πιθανή μακροχρόνια ανεργία και εν τέλει στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό. Αυτό το αποτέλεσμα έχει πολύ σοβαρές συνέπειες όχι μόνο για τη γυναίκα, αλλά και για την ευρύτερη κοινωνία. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην πρώιμη παρέμβαση.

Έξι περιπτώσεις που παρουσιάστηκαν σε βρετανικά δικαστήρια τόνισαν ότι η ευθύνη για τον ψυχολογικό τραυματισμό που προκαλεί το στρες στην εργασία δεν διαφέρει από την ευθύνη για το σωματικό τραυματισμό.

Πηγή: Mental Health Europe. Επιμέλεια: Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Χίου