Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Ευρώπης για την διεθνή κρίση ο Κ. Τριαντάφυλλος

Κατά την διάρκεια της Συνόδου της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, που πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο, από την 1^η έως τις 5 Οκτωβρίου, ο Βουλευτής Χίου Κώστας Τριαντάφυλλος, ορίσθηκε και συμμετείχε στις συνεδριάσεις των παρακάτω επιτροπών:

1.    Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

2.    Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

3.    Κανονισμού, Ασυλίας και Θεσμικών Θεμάτων.

Την Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012, ο Κώστας Τριαντάφυλλος μίλησε στην Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης, στην συνεδρίαση με θέμα: «Αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης, με την θέσπιση φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών», υποστηρίζοντας την θέσπιση αυτού του διεθνούς φόρου.

Σημειώνεται ότι στο τέλος των εργασιών της η Κοινοβουλευτική Συνέλευση, ενέκρινε, κατά πλειοψηφία, το ψήφισμα υποστήριξης της πρότασης για επιβολή φόρου στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

Τα κύρια σημεία της ομιλίας του βουλευτή ήταν τα ακόλουθα:

1.      Η Ελλάδα διέρχεται μιας βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η οποία επηρεάζει δραματικά τις πιο ευάλωτες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού. Η ύφεση βαθαίνει, η ανεργία αυξάνεται.

2.      Η κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Πολλές χώρες, όχι μόνο στη Νότια Ευρώπη, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, είναι αντιμέτωπες με μια δυσοίωνη πραγματικότητα. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι απαιτούνται νέα εργαλεία για να αντιμετωπισθούν τα νέα προβλήματα.

3.      Η επιβολή φόρου στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, δεν είναι επαρκής από μόνη της, ώστε να αποκαταστήσει την κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι όμως ένα θετικό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση, ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα. Δεν είναι δυνατόν να πληρώνουν την κρίση μόνο οι φορολογούμενοι, οι δημόσιοι και ιδιωτικοί τομείς των χωρών της Ευρώπης.

4.      Η επιβολή αυτού του φόρου αποτελεί επιπλέον ένα ζήτημα δικαιοσύνης, ένα ζήτημα ανεύρεσης μιας νέας ισορροπίας μεταξύ αφενός της διαδικασίας δημοκρατικής λήψης αποφάσεων και αφετέρου των διεθνών αγορών και συναλλαγών.

5.      Οι διεθνείς και διακυβερνητικοί οργανισμοί πρέπει να διαδραματίσουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τις νέες ανισότητες και προωθώντας μια νέα στρατηγική για ανάπτυξη, απασχόληση και για ένα σύγχρονο κράτος πρόνοιας.