Ποιος πρέπει να δουλέψει τζάμπα τελικά;

>> Γράφει:  Ε. Γ., εκπαιδευτικός

Παρασκευή πρωί. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και ξεκινάω για το σχολείο. Ανοίγω το ραδιόφωνο. Σε κάποιον σταθμό η δημοσιογράφος μεταφέρει απόσπασμα της συνέντευξης του υπουργού Παιδείας, κυρίου Λοβέρδου «Απομένουν ακόμη 1.100 κενά και μιλάω για κενά που αφορούν στην επάρκεια στα σχολεία, όχι την πληρότητα, γιατί αυτός ο στόχος δεν επιτυγχάνεται πια. Δεν μπορώ να τα καλύψω αυτά τα 1.100 κενά γιατί δεν έχω άλλα κονδύλια... Σκέφτομαι ότι αν βρεθώ σε αδιέξοδο το μόνο που μου απομένει είναι να απευθυνθώ στον ανώνυμο εκπαιδευτικό ζητώντας την εθελούσια συνεισφορά του. Να δουλέψει χωρίς λεφτά για να καλυφθούν τα κενά, εθελοντικά δηλαδή, με αντάλλαγμα κάποια μόρια που θα τον βοηθήσουν όταν γίνουν προσλήψεις».

 Κολλάω για μια στιγμή, «το ακούσαμε κι αυτό» συλλογιέμαι και δεν είμαι η μόνη. Πολλές οι αντιδράσεις από εκπαιδευτικούς στο διαδίκτυο, άλλοι μιλούν για εκμετάλλευση και ισοπέδωση της παιδείας στη χώρα μας(σοκάρομαι), άλλοι μιλούν για παγκόσμια πρωτοτυπία( είμαστε πρωτοπόροι, μην περιαυτολογούμε!) και πολλά ακόμα.

Μετά όμως από ώριμη σκέψη, αποφάσισα πως σαν εκπαιδευτικός, πρέπει να σκεφτώ με ενσυναίσθηση, όπως λένε και οι ξένοι «να μπω στα παπούτσια του»(πφφφφ). Και τότε συνειδητοποίησα πως υπήρξα άδικη. Όλοι υπήρξαμε άδικοι παιδιά, οφείλουμε δημόσια συγνώμη στον υπουργό μας και μάλιστα γονατιστοί, περνώντας πρώτα από την Παναγιά της Τήνου. Απλά σκεφτείτε:

    Ø Πόσο μεγάλη απελπισία και αδιέξοδο είναι να ψάχνεις κονδύλι για να καλύψεις τον υπέρογκο μισθό, ενός ακαμάτη, ο οποίος δεν κάνει τίποτα, κάθεται όλη μέρα, και ξεκινά από 570 ευρώ…

    Ø Ας σκεφτούμε οι αχάριστοι ότι οι άνθρωποι του υπουργείου μας, πριν λίγο καιρό δαπάνησαν μερικά εκατομμύρια για να δημιουργηθεί το σχέδιο της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου, για να γίνουμε καλύτεροι, να εντοπίσουμε τυχόν προβλήματα και να τα λύσουμε. Κι εδώ βρέθηκαν κακόβουλοι να τους κατηγορήσουν για κατάχρηση δημοσίου χρήματος και μη αντικειμενική αξιολόγηση που θα χαρακτηρίσει με το ζόρι 15% των εκπαιδευτικών ως μη επαρκείς.

    Ø Οι εκπαιδευτικοί , χρόνια τώρα, χαρακτηριζόμαστε από την κοινωνία ως «τυχεροί» που δουλεύουμε. Αυτό και μόνο αρκεί. Ποιος νοιάζεται κάτω από τι συνθήκες δουλεύουμε; Πού, πώς, πόσα παίρνουμε, αν χρειάστηκε να μας στέλνουν λεφτά οι γονείς μας ή οι λοιποί συγγενείς; Το καλοκαίρι καθοοοοοομαστε και κάνουμε διακοπές…. Οπότε ας δουλέψουν και κάποιοι τυχεροί τζάμπα…

    Ø Το αντάλλαγμα της εθελοντικής εργασίας δεν το λαμβάνει κανείς υπόψη;;;; Το λέει ξεκάθαρα, «κάποια Μόρια» για τον διορισμό. Ο διορισμός είναι κοντά. Ο ΑΣΕΠ-φάντασμα καραδοκεί και έχει στείλει χιλιάδες εκπαιδευτικούς στα φροντιστήρια, με την ελπίδα πως θα είναι στους 15.000 τυχερούς που θα διοριστούν. Ίσως, αν γίνει ΑΣΕΠ και αν πάρει 15.000 άτομα. Τα οποία βέβαια μετά υπάρχει μια (απίθανη) περίπτωση να διώξει με την αντικειμενική αξιολόγηση που θα τους κρίνει ως μη επαρκείς. Ε με συγχωρείτε, με τέτοιο αντάλλαγμα συνεχίζει κανείς ότι πρόκειται όντως για εθελοντική εργασία;;;

Νομίζω πως τώρα μπήκαν κάπως τα πράγματα στη θέση τους και ελπίζω να καταφέρω να πείσω κι άλλους συναδέλφους μου για το πόσο δίκιο έχει ο υπουργός μας τελικά. Και ελπίζω να μαζευτούν πάρα πολλοί εθελοντές εκπαιδευτικοί τις επόμενες μέρες και να κατακλείσουν το υπουργείο (για να δηλώσουν σχολεία). Όχι μόνο 1.100, πολλοί περισσότεροι.

Κλείνοντας, επειδή μάθανε τώρα κάποιοι και χρησιμοποιούν για καραμέλα τη φράση του Κέννεντυ « Καταλαβαίνεις πόσο κυνικός έχει γίνει ένας λαός, όταν θεωρεί φυσιολογικό, να πληρώνει περισσότερο αυτόν που ασχολείται με τις αποχετεύσεις του, παρά αυτόν που ασχολείται με τα μυαλά των παιδιών του», έχω να πω πως είναι φυσικό και αυτονόητο να συμβαίνει, αν αναλογιστούμε πως το περιεχόμενο της αποχέτευσης χαρακτηρίζει ακριβώς την κατάσταση της χώρας μας γενικά…

Κι επειδή καταλαβαίνω την αγωνία και την απελπισία του υπουργού μας για το συγκεκριμένο θέμα, έχω να προτείνω μια άλλη λύση, σε περίπτωση που δεν βρεθούν εθελοντές: Να δουλέψετε εσείς και οι 300 τζάμπα για 2-3 μήνες (ούτε που θα το καταλάβετε), ώστε να μαζευτεί το κονδύλι και να προσλάβετε τους εκπαιδευτικούς που χρειάζονται. Τόσο απλά!