Ναυτικοί και στεριανοί μαζί – Όχι νέα διάσπαση

>> Tου Αριστείδη Ζαννίκου

  Ενώ η οικονομική κρίση και το οξυμένο προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα δοκιμάζουν σκληρά τις ικανότητες και την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης αλλά και Τοπικών Αρχών, και ενώ επίκειται αύξηση των (μειωμένων) συντελεστών Φ.Π.Α. στα νησιά μας, ένα “κείμενο κάλεσμα” που υπογράφει ο πλοίαρχος Ε.Ν. κ. Στέλιος Κουμπιάς, γνωστοποιεί την πρόθεση ανθρώπων της θάλασσας να εξετάσουν το ενδεχόμενο συγκρότησης μιάς ακόμη Παράταξης με την επωνυμία “Χιώτες ναυτικοί για το Δήμο”.

  Οι προθέσεις δείχνουν αθώα απλοϊκότητα αλλά, λόγω αγνότητας, μπορούν να γίνουν κατανοητές. Το σκεπτικό βασίζεται στη διαπίστωση ότι,-όπως γράφει ο κ. Κουμπιάς-, παρά τη γνωστή “ικανότητα, τιμιότητα και φιλοτιμία”, που διακρίνει τους περισσότερους ναυτικούς μας, εν τούτοις, σπάνια οι Δημοτικές και Νομαρχιακές Παρατάξεις αξιοποιούν κάποιους εξ αυτών προς όφελος του τόπου μας, ο οποίος, ακόμη και σήμερα, βασίζεται εν μέρει, στο ναυτικό επάγγελμα.

  Κατά τον κ. Κουμπιά, στις εκλογικές αναμετρήσεις, συνήθως επιπλέουν οι στεριανοί λόγω “των γνωριμιών τους, του επαγγέλματος (γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί) ή λόγω κομματικής ταυτότητας”. Ο καπετάνιος δεν έχει άδικο. Έτσι είναι. Οι συνταξιούχοι ναυτικοί μας δεν αξιοποιούνται πάντα και επαρκώς. Το προσυπογράφω μιάς, και ως επικεφαλής Δημ. Παράταξης και Δήμαρχος Ομηρούπολης επί οκτώ χρόνια, (1991-1998), μπορώ να βεβαιώσω ότι, ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΣΑ που, αρκετά από τα επιτυχημένα στελέχη του συνδυασμού μου φρόντισα να είναι ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΝΑΥΤΙΚΟΙ (κυρίως πλοίαρχοι), οι οποίοι ανταποκρίθηκαν πλήρως στις ευθύνες και τα καθήκοντα που είχαν επωμισθεί.

  Η επιλογή μου τότε βασίσθηκε στον απλό συλλογισμό ότι, οι άνθρωποι αυτοί, (με μπόλικο ελεύθερο χρόνο ως συνταξιούχοι και με οικονομική ανεξαρτησία), σίγουρα “κάνουν για τον Δήμο” μιάς και κατά την επαγγελματική τους καριέρα πέτυχαν-κατά κανόνα- να διαχειρισθούν επιτυχώς πλοία και φορτία μεγάλης οικονομικής αξίας, χειρίσθηκαν διοικητικά μικρές ανθρώπινες κοινωνίες υπό τις πλέον αντίξοες καιρικές εργασιακές και συναισθηματικές συνθήκες και, επί πλέον, έχοντας να αντιπαλέψουν με τα στοιχεία της αδάμαστης φύσης,κατόρθωναν να έχουν συνεχείς επαφές και συναλλαγές με πλοιοκτήτες, ναυλωτές, πράκτορες, τροφοδότες, φορτωτές και Αρχές κυρίως ξένων Κρατών, αλλά και Ελληνικά Προξενεία

  Βέβαια, αυτά που μπορούν να προσφέρουν οι συνταξιούχοι ναυτικοί, δεν τα μπορούν οι εν ενεργεία. Γίνεται εύκολα αντιληπτό το γιατί δεν μπορούν. Γι΄αυτό και είναι τελείως ανέφικτο να συγκροτηθεί ψηφοδέλτιο μόνο με συνταξιούχους ναυτικούς ο αριθμός των οποίων θα μπορούσε να καλύψει επαρκώς τις σχετικές ανάγκες της Πρωτεύουσας του νησιού-Δήμου μας, των λοιπών Οικισμών του και των Νομικών του Προσώπων. Άρα, η κίνηση αυτή των ναυτικών μας, αν βεβαίως εκδηλωθεί και αν έχει συνέχεια, μόνο σε ένα σοβαρό και αξιόλογο “πυρήνα Παράταξης” μπορεί να αποβλέπει που όμως, στην πορεία, θα πλαισιωθεί και από στεριανούς.

Πέραν αυτού, οι αγαπητοί ναυτικοί μας, ας έχουν κατά νου και κάτι άλλο:

- Η Χίος (το νησί), δεν μπορεί και ούτε πρόκειται ποτέ να διοικηθεί επιτυχώς, όσο θα παραμένει ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣ. Η μετατροπή των μεγάλων νησιών (Λέσβος-Χίος-Σάμος-Ρόδος-Κέρκυρα) σε ενιαίους Δήμους, ήταν και παραμένει ένα διαρκές πολιτικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό ΕΓΚΛΗΜΑ.

  Το έγκλημα αυτό έχει ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς. Και συνεχίζουν να εγκληματούν (κατά των εν λόγω νησιών) όσες πολιτικές δυνάμεις (και η σημερινή Κυβέρνηση), ενώ έταξαν τον διοικητικό επανασχεδιασμό δια της δημιουργίας περισσοτέρων Δήμων ανά νησί, δεν το έπραξαν έως σήμερα.

  Αν ένας πολύ έμπειρος και “καπάτσος” αυτοδιοικητικός άνθρωπος, ο Πολύδωρος Λαμπρινούδης, δεν τα κατάφερε επαρκώς ως Δήμαρχος του ενιαίου Δήμου Χίου (αυτό τουλάχιστον έκρινε το εκλογικό Σώμα προ διετίας), είναι βέβαιο ότι, όσοι ακολουθήσουν (εδώ και στα άλλα μεγάλα νησιά), σύμφωνα με τη ναυτική ορολογία, “θα την κάτσουν τη βάρκα”.

  Αυτό είναι τόσο βέβαιο όσο βέβαιο είναι ότι, πρόσθετα προβλήματα όπως η οικονομική κρίση, η ανεργία και το προσφυγικό, δεν θα μας “κάνουν τη χάρη” να φύγουν από μπροστά μας σύντομα.

  Εν κατακλείδι, αν οι ναυτικοί μας έχουν μεράκι και ειλικρινή διάθεση προσφοράς στα κοινά του νησιού μας, ας συγκροτήσουν από τώρα ένα δυναμικό και δραστήριο πυρήνα, ας αποκτήσουν γνώση ΟΛΩΝ των τοπικών και περιφερειακών προβλημάτων και αναγκών και, την κατάλληλη στιγμή, ας δώσουν το παρόν συστρατευόμενοι με όποιον και όσους άλλους κρίνουν οι ίδιοι ότι είναι οι καλύτεροι χωρίς να κάνουν διαχωρισμό ναυτικών-στεριανών.

  Ο νέος αυτός διαχωρισμός-διάσπαση αποτελεί πολυτέλεια για την εποχή μας.

Υ.Γ. Το παραπάνω κείμενο είχε συνταχθεί προτού συμβούν δύο σημαντικά γεγονότα που δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα:

ΠΡΩΤΟΝ η, πρωτοφανής για τα Χιακά δεομένα, συγκέντρωση της Τετάρτης 28-9-16 η σχετική με το οξυμένο προσφυγικό-μεταναστευτικό πρόβλημα και

ΔΕΥΤΕΡΟΝ η ολοφάνερη και προκλητική ανακίνηση θέματος κυριότητας των νησιών του Αιγαίου από τον Τούρκο Πρόεδρο κ. Ερντογάν.

  Και τα δύο γεγονότα δημιουργούν ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από ΟΛΟΥΣ, Κεντρικά και Τοπικά.