Η «βοήθεια» που οδηγεί στο βυθό

>> Του Στέλιου Δ. Καραβόλου

 ‘’Ανήκομεν εις την δύσην’’ είπε ο Μεγάλος, ο συχωρεμένος, και πριν από αυτόν το είπαν οι Αμερικάνοι και οι Ρώσοι όταν χώριζαν τα τσιφλίκια τους μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο. Βέβαια, ‘’εμείς οι ήρωες που πολεμήσαμε σαν Έλληνες’’ ανερώτητα τοποθετηθήκαμε εις την Αμερικανική κηδεμονία. Τότε απλώσαμε το χέρι να δεχθούμε την Αμερικανική βοήθεια, αφού προηγουμένως δεχθήκαμε την Αγγλογαλορωσική βοήθεια, για να απαλλαγούμε από τους Τούρκους και να υποταχθούμε στους Βαυαρούς. ‘’Τω καιρώ εκείνω’’ ήρθαν οι Εγγλέζοι και είχαμε νέα βοήθεια οι πτωχοί, 3000 λίρες Αγγλίας που τις έδωσαν στους Μαυρομιχαλαίους και εκείνοι τις έκαναν φύλλο και φτερό. Άλλη βοήθεια πήραμε οι ανεπαρκείς από τους Αμερικάνους μεταπολεμικά και ξανά βοήθεια από τους ίδιους, στρατιωτική αυτή τη φορά. Πρόσφατα, πάλι υπήρξαμε ανεπαρκείς γιατί η βοήθεια συνεχίστηκε με τους Ευρωπαίους. Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν χειρονομία των Εσθονών που ενώ βρωμούν τα χνώτα τους από την πείνα και ακόμη μαυρίζει η πλάτη τους από τις βουρδουλιές έδωσαν ‘’βοήθεια’’ και αυτοί.

  Αυτή την θλιβερή ιστορία γράψαμε μετά το 1821, διακόσια χρόνια υποτέλεια και ζητιανιά και τώρα πλέον θα σταματήσουμε να βοηθούμαστε γιατί απλούστατα θα πάψουμε να υπάρχουμε σαν λαός. Ένα παιδάκι δυσκολευόταν να θρέψει ο Έλληνας στην ευδαιμονική εποχή τώρα δεν τρέφει κανένα γιατί δεν παντρεύεται καν και τα λίγα σποράκια που ξεφυτρώνουν βλέπουν προς δυσμάς για μισθούς Ευρωπαϊκούς. Αντίθετα η κυρία με την μαγουλίκα, που περπατά στην οδό Θησέως, μαζί με τα πάχη της και τα κάλλη της μεταφέρει καρότσι με δύο σποράκια Οθωμανά και άλλα τρία που περπατούν. Αυτή η κοιλιά θα κατακτήσει αναίμακτα τη χώρα μας όπως είπε και ο Οζάλ. Αυτή έχει τις δικές της αρχές, αξίες και ιδανικά και θα τις μεταδώσει στα παιδιά της και αυτά στα δικά τους εις τον αιώνα τον άπαντα, για να υποστείλουν τελικά την γαλανόλευκο από την Ακρόπολη, το Πανεπιστήμιο και την Βουλή.

  Ενώ συμβαίνουν αυτά βογάρει στη χώρα η φοροδιαφυγή. Μαϊμού ταμειακές μηχανές, μαϊμούδες πολιτικοί, μαϊμούδες πολίτες που παζαρεύουν με την μαστοράντζα αν θα τους πληρώσουν με, η χωρίς Φ.Π.Α. συναγωνιζόμενοι στην παραβατικότητα τους πολιτικούς. Στο τέλος έρχεται ο λογαριασμός. Κλειστά μαγαζιά, νοσοκομεία για να δίνουν πιστοποιητικά μεταστάντων και μοιρολόγια, ‘’μη μου τον πάτε από τη συκιά να μη μου φάει τα σύκα ο κλεφταράς’’, και κουρεμένες συντάξεις Βουλγαρικές. Ο λογαριασμός γράφει ξεσπίτωμα για τους δανειολήπτες, συντάξεις μετά θάνατον , μισθό από τον επενδυτή ένα αγγούρι, (όπου πάει Ασία, Βαλκάνια, Αφρική, Κεντρική Αμερική αγγούρια δίνει), που διατηρεί το δέρμα γυαλιστερό. Αυτά καταφέρνει ο δάσκαλος που διδάσκει ‘’κοίτα ρε ο καπάτσος την πάρτη σου’’, και τελικά ‘’τρώει το κεφάλι του’’ μαζί με τους πιστούς του μαθητές ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΘΩΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΝΤΑ.

  Τώρα πάλι η χώρα για πολλοστή φορά χρεοκοπεί και έγινε πάλι βούκινο η λέξη βοήθεια για την Ελλάδα στα πέρατα της γης. Για πολλοστή φορά απλώνει το χέρι και εκλιπαρεί για βοήθεια την ύαινα που ψάχνει ψοφίμια για να τραφεί. Βοήθεια που δίνεται πάλι με το αζημίωτο, με αντίτιμο τα ασημικά, την εθνική αξιοπρέπεια, και την Εθνική ανεξαρτησία των Ελλήνων που όπως δείχνουν τα πράγματα συνήθισαν (αρκετών εξαιρουμένων), στο άπλωμα του χεριού.

  Ποιος από αυτούς που μας πουλούν πατριωτικά ποιήματα και μουσικές και συνδικαλιστικά δικαιώματα που έχουν φωνή δυνατή, θα ζημιώσει την τσέπη του για να μας τα πει; Τραγική διαγράφεται η μοίρα αυτών που περιμένουν τον επενδυτή γιατί θα έρθει στην υποτελή χώρα μόνο για να ξεσκίσει και να αρπάξει τους θησαυρούς του ναυαγίου ΟΠΩΣ ΚΑΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ. Ενός ναυαγίου που ενώ είναι διάτρητο και καλάρει νερά, οι επιβάτες του φοροδιαφεύγοντας και όχι μόνον, ηλιθιοδώς προσθέτουν τρύπες σ’ αυτό.