Η Ελπίδα ποτέ δεν έφτασε…

>> Γράφει ο Αλέκος Γαϊτάνος

Ορκίσθηκαν οι βουλευτές σε Θεούς και ανθρώπους, εξέλεξαν νέο Πρόεδρο και Προεδρείο της Βουλής, ανασκούμπωσαν τα μανίκια και πλέον είναι όλα έτοιμα για την έναρξη της νέας κοινοβουλευτικής περιόδου, την αποκαλούμενη και ως περίοδο του τρίτου και πλέον επαχθούς μνημονίου.

Φαντάζει πια μακρινός εκείνος ο Γενάρης. Ήταν τότε που ο Αλέξης δεν είχε γνωριστεί με την ΤΙΝΑ του (μονό)δρόμου. Ήταν η Ελπίδα εκείνη που προσκαλούσε να έρθει. Το έκανε μάλιστα σύνθημα στους δρόμους του αγώνα, το έγραφε σύνθημα στους τοίχους και αφίσα να το μάθουν όλοι. Η Ελπίδα έρχεται. Και ο λαός τον πίστεψε και αναθάρρησε. Τα πέτρινα χρόνια της Αριστεράς και της Χώρας τελείωσαν…

Για να τελειώνουμε πια με τα μνημόνια και την υποτέλεια. Να γίνουμε πραγματικά ανεξάρτητη χώρα και όχι ιδιότυπο γερμανικό προτεκτοράτο. Να σταματήσουμε να πληρώνουμε το άδικο χρέος στους δανειστές- τοκογλύφους τους αποκαλούμενους κατ ευφημισμόν και συμμάχους .

Για να βάλλουμε τέλος στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου, την ανατροπή κάθε μορφής κοινωνικής κατάκτησης, δικαιωμάτων και ελευθεριών των πολιτών. Να βάλλουμε φραγμό στην καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα της καπιταλιστικής απληστίας και να σταματήσουμε την αχαλίνωτη εργοδοτική αυθαιρεσία στο όνομα της επανεκκίνησης της οικονομίας.

Όμως όπως όλα τα ωραία έτσι και αυτή η αφήγηση του Αλέξη τελείωσε γρήγορα.

Η Ελπίδα της ενσάρκωσης των οραμάτων ποτέ δεν έφθασε και τα συνθήματα στους δρόμους ξεθώριασαν. Στη θέση της η ΤΙΝΑ του «ρεαλισμού» και των μνημονίων.

Τα φώτα έσβησαν, η ορκωμοσία τέλειωσε και όλα πλέον είναι έτοιμα. Η Βουλή αρχίζει το έργο της χωρίς περιττά βαρίδια και ενοχλητικές φωνές. Το μνημονιακό πάρτι μόλις ξεκινά.

Η Ελπίδα ποτέ δεν έφτασε…