Γ. Παπαδόπουλος: Θα δεχθεί, άραγε, το Άγιον Όρος τον Τσίπρα και πως;

>>Του Γιώργου Φωτ. Παπαδόπουλου

 Ως αστραπή κυκλοφόρησε η είδηση ότι, ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, πρόκειται να επισκεφθεί το Άγιον Όρος.

 Σε πολλούς προξενήθηκαν εύλογα ερωτήματα: Τι γυρεύει ο Τσίπρας στο Άγιον  Όρος ? Τι θέλει να αποδείξει ένας δηλωμένος άθεος με την επίσκεψή του σε μια μοναστική χερσόνησο ? Θα τον δεχτούν με ανοικτές αγκάλες οι Μοναχοί ?

Προσπάθησα κι εγώ μέσα μου να απαντήσω στα ερωτήματα αυτά. Και έκανα αρκετές σκέψεις.

Καταρχήν πρέπει να πούμε ότι, ο ίδιος ο Κύριος είπε <<τον ερχόμενον πρός Με ου μή εκβάλω έξω>> (Ιωαν. ΣΤ΄, 37). Αυτόν που έρχεται προς Εμένα, δεν πρέπει να διώξω. Όμως, πότε το είπε αυτό ο Κύριος και για ποιους το είπε ? Το είπε για την πόρνη, το είπε για τον ληστή, το είπε για εκείνους που εγκατέλειψαν τον δρόμο της ανομίας και της απιστίας. Το είπε για εκείνους οι οποίοι, αμαρτωλοί και άσωτοι το πριν, μετανόησαν και άλλαξαν τρόπο ζωής, αποδεχόμενοι πλήρως την πίστη και τη θρησκεία του Ιησού, αποδεχόμενοι πλήρως την ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Χριστού. Το είπε αυτό ο Κύριος ότι, δηλαδή, δεν μπορεί να διώξει όλους εκείνους οι οποίοι, αμαρτωλοί όντες, μετανόησαν και ζήτησαν το έλεος του Θεού, δια της πίστεως. Είπε <<ου γάρ ήλθον καλέσαι δικαίους, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν>> (Μαρκ. Β΄, 17). Άρα, το είπε ο Κύριος για όσους τήρησαν στη ζωή τους το Μυστήριο της ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ. Πληθώρα Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας έδωκαν την άφεση σε πλείστους αμαρτωλούς ανθρώπους, μάλιστα με βαρύτατα αμαρτήματα, εφόσον ΜΕΤΑΝΟΗΣΑΝ. Όπως π.χ. ο Άγιος Διονύσιος, Επίσκοπος Ζακύνθου, ο επιλεγόμενος και Άγιος της συγγνώμης, ο οποίος συγχώρησε τον φονιά του αδελφού του, αφού βεβαίως μετανόησε και εξομολογήθηκε ειλικρινά το βαρύτατο αυτό αμάρτημα. Επομένως, σωτηρία υπάρχει, εφόσον υπάρχει ειλικρινής και ενδόμυχη ΜΕΤΑΝΟΙΑ, συνοδευόμενη με την επιθυμία και την προσπάθεια για αλλαγή σκέψης και τρόπου ζωής επί το ορθότερο. Ο Κύριος διεκήρυσσε <<μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών>> (Ματθ. Δ΄, 17).

Υπό την πρώτη αυτή σκέψη, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, καλά κάνει ο Τσίπρας και επισκέπτεται το Άγιον Όρος, αφού πιθανόν να συμβάλλει στην μετάνοια και τον πνευματικό του σωφρονισμό. (Για την ιστορία να πούμε ότι, και ο αείμνηστος Χαρίλαος Φλωράκης, άλλοτε άθεος, επισκεπτόμενος το Άγιον Όρος μετανόησε, εξομολογήθηκε και ζήτησε, παρουσία μαρτύρων, να κηδευτεί με εκκλησιαστική κηδεία –όταν θα απεβίωνε– γεγονός που δηλώθηκε κατά την θανή του στο κόμμα, το οποίο, όμως, μερίμνησε και τύρβαζε περί άλλων, μη σεβόμενο και μη υλοποιώντας την επιθυμία του αυτή !!!). Άγνωστες οι βουλές του Υψίστου ! Και άγνωστη η καλή αλλοίωση που επιτελεί ο Θεός στον ψυχικό κόσμο καθενός, αρκεί να επιδείξει εμπιστοσύνη στο έλεος του δημιουργού Θεού ! Όπως και ο διάβολος την κακή αλλοίωση στους μακράν του Θεού ! <<Οι μακρύνοντες εαυτούς από Σου απωλούνται>> (Ψαλτ. Δαυίδ).

Όμως, ο Τσίπρας δεν μας έμαθε ούτε μας συνήθισε σε κινήσεις και πράξεις μετανοίας, αλλά σε κινήσεις και πράξεις ασέβειας και υπερφίαλου εγωισμού.

Διατείνεται ότι επιθυμεί να κυβερνήσει τον – βαμμένο από το αίμα Αγίων και ηρώων της πίστεως– τόπο μας, ζητώντας την ψήφο του Ορθόδοξου Ελληνικού λαού, γνωρίζοντας ότι το 90 % των Ελλήνων είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχοντας όμως ο ίδιος εξοστρακίσει από τη ζωή του την Ορθοδοξία και τη χριστιανική ζωή εν γένει.

Έχοντας ο ίδιος πραγματοποιήσει σύμφωνο συμβίωσης, δηλαδή έχοντας απαρνηθεί το Μυστήριο του Γάμου –που ευλόγησε ο Κύριος και υπέδειξε πώς να γίνεται– αλλά το βασικότερο, έχοντας αρνηθεί το Μυστήριο του Βαπτίσματος για τα παιδιά που έφερε στον κόσμο, δηλαδή μη έχοντάς τα κάνει Χριστιανούς, αλλά κάνοντας μια διοικητική πράξη, αυτή της ονοματοδοσίας στο ληξιαρχείο, τα αποστερεί από το να γνωρίσουν τον Θεό ενδόμυχα στην καρδιά τους και να γευθούν τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Αντί να βαπτίσει και χρίσει Ορθόδοξα τα παιδιά του, αντί να τα πηγαίνει στην Εκκλησία να μεταλαμβάνουν συχνά, οι αθώες αυτές υπάρξεις, και να αυξάνουν κατά Θεόν στη βιοτή τους, εκείνος τα επιθυμεί τυφλά να πορεύονται, με μόνες αρχές και προστάγματα αυτά της άθεης, στυγνής και ξύλινης πολιτικής γλώσσας που και ο ίδιος επικαλείται, υποκρινόμενος δήθεν ότι αγωνίζεται για τον λαό. Ο Κύριος, όταν εμπόδιζαν τα μικρά παιδιά να Τον πλησιάσουν και να Τον αγγίξουν, έλεγε <<άφετε τα παιδία ελθείν προς Με και μη κωλύετε αυτά. Των γάρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών>> (Ματθ. ΙΘ΄, 14). Τα παιδιά κληρονομούν παράδεισο, αλλά ο Τσίπρας αφήνει τα δικά του παιδιά αφώτιστα. Ο δε ίδιος διάγει βίο πορνείας κατά την Εκκλησία, εφόσον η σχέση του με τη σύντροφό του δεν έχει ευλογηθεί από τον Θεό. Συμπεριφέρεται δε ως σάρκα και μόνον. Δηλαδή, όπως πάμε στο σούπερ μάρκετ και κάνουμε μια συμφωνία με τη σύζυγό μας τι θα ψωνίσουμε, έτσι παίρνουν κάποιοι μια γυναίκα –σαν εμπόρευμα– και κάνουν συμφωνία πως θα περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους, ικανοποιώντας τα πάθη και τις ορμές τους. Αλλά, όταν αποιεροποιούμε τα πρόσωπα (αυτό γίνεται με τα σύμφωνα συμβίωσης και τους πολιτικούς ΄΄γάμους΄΄) δεν μπορούμε μετά να λέμε γιατί δεν υπάρχει προκοπή ή πνευματική ζωή στην πολιτική βιοτή της χώρας, αφού απομακρύναμε τον Θεό από τη ζωή μας. Μήπως το Έθνος δεν είναι το σύνολο των κυττάρων που ονομάζονται πρόσωπα και που το απαρτίζουν ?

Ασφαλώς, δικαίωμα του καθενός είναι να επιλέγει πως θα ζήσει και τι θα πιστεύει (ή δεν θα πιστεύει). Εγώ δεν κρίνω κάποιον από αυτά. Και δεν έχω δικαίωμα να κρίνω τους συνανθρώπους μου για τις πράξεις που αφορούν την προσωπική τους ζωή. Κρίνω, όμως, και οφείλω να κρίνω, ως σκεπτόμενος πολίτης, με δημοκρατική αλλά και χριστιανική συνείδηση, κάποιον ο όποιος εκμεταλλεύεται την πολιτική πενία του τόπου και ζητά την ψήφο μου για να τον κυβερνήσει. Κάποιον που οι απόψεις του απηχούν στο 3 % του ελληνικού λαού αλλά η ηλιθιότητα και η υποκρισία, των μέχρι πρότινος, δύο μεγάλων κομμάτων τον οδήγησαν στο 23 % ! Ε, όχι. Τέτοιο κυβερνήτη δεν θέλω ! Προτιμώ να πεινάω, παρά να με κυβερνήσει ο Τσίπρας !

Και εάν αυτή τη στιγμή σχολιάζω προσωπικά ζητήματά του, το κάνω δίχως να έχω καμία εμπάθεια κατά ουδενός, αλλά διότι, πρωτίστως, τα προέβαλαν υπεραρκούντως τα ΜΜΕ, όταν αυτά συνέβησαν. Εάν ήθελε, ας μην έδιδε τόση δημοσιότητα στο πως ζει ο ίδιος ή τα μέλη της οικογένειάς του. Εδώ ισχύει το του ιερού Χρυσοστόμου <<Τους δημοσίως αμαρτάνοντας, δημοσίως και θα ελέγχω>>.

Πρέπει δε να πληροφορήσουμε τον ευσεβή (αλλά και τον, ελάχιστο, ασεβή λαό) τούτο: Για να θέσει κάποιος τον εαυτό του εκτός Εκκλησίας δεν είναι απαραίτητο να τον αφορίσει η επίσημη Εκκλησία. Αρκεί ο ίδιος να μην δέχεται όσα Εκείνη πρεσβεύει. Για όσους γνωρίζουν Κανονικό Δίκαιο (Ιεροί Κανόνες) της Εκκλησίας μας, υπάρχει <<δυνάμει>> και <<ενεργεία>> αφορισμός κάποιου από το σώμα της Εκκλησίας. <<Δυνάμει>> έχουμε όταν ο ίδιος αποκόπτεται, μη αποδεχόμενος όσα πρεσβεύει η Εκκλησία ή πράττοντας τα αντίθετα όσων πρεσβεύει. Και <<ενεργεία>> έχουμε όταν η ίδια η Εκκλησία επισημοποιήσει την αποκοπή του αυτή. Να το πω πιο απλά: Ένα βράδυ, δυο κλέφτες κλέβουν ένα σπίτι. Ο πρώτος τρέχει περισσότερο, δεν γίνεται ορατός, γλυτώνει τη σύλληψη και κυκλοφορεί ανενόχλητος στην κοινωνία. Ο δεύτερος συλλαμβάνεται, καταδικάζεται και πηγαίνει φυλακή. Ο πρώτος είναι κλέφτης <<δυνάμει>>, αφού έκλεψε αλλά δεν συνελήφθη να κριθεί στο δικαστήριο. Ο δεύτερος είναι <<ενεργεία>> εφόσον αποφάνθηκε η δικαιοσύνη και βρίσκεται στη φυλακή. Και επειδή ? Τι θα πει αυτό ? Ότι ο πρώτος δεν είναι κλέφτης ? Ασφαλώς και είναι και οι δύο κλέφτες. Ενώπιον του Θεού είναι το ίδιο και για τους δύο. Αυτό, λοιπόν, συμβαίνει και με εκείνους που οι ίδιοι αρνούνται τα Μυστήρια ή το Δόγμα της Εκκλησίας μας. Θεωρητικά ή/και πρακτικά. Είτε η Εκκλησία τους αφορίσει είτε όχι, αυτοί είναι αφορισμένοι από μόνοι τους, δηλαδή έχουν βγει (αφ- ορίζω) από το σώμα της Εκκλησίας, εφόσον δεν υλοποιούν όσα Εκείνη πρεσβεύει. Όταν εγγραφείς σε ένα σωματείο που έχει κάποιο σκοπό και εσύ κατόπιν διαφωνείς με την επίτευξη του σκοπού αυτού, αλλά και με τη χρήση των μέσων που πρεσβεύει για την επίτευξή του, δεν διαγράφεσαι δια της απουσίας σου, εάν ήδη δεν σε έχουν διαγράψει οι άλλοι ? Έτσι και ο Τσίπρας με όσα λέει και κάνει έχει αφοριστεί αφ΄ εαυτού, <<δυνάμει>>.

Τι, λοιπόν, πάει να κάνει ο Τσίπρας στο Άγιον ¨Όρος, σε έναν κατεξοχήν τόπο περισυλλογής, προσευχής και λατρείας ? Επίδειξη δυνάμεως, μελλοντικής εξουσίας ? Ή να υποβάλει τα σεβάσματά του στη μοναστική αδελφότητα, στο περιβόλι της Παναγίας, τον Υιό και Θεό της Οποίας έχει απαρνηθεί από πολλού και το δηλώνει ? Και πως περιμένει να τον υποδεχθούν οι Μοναχοί ? Μετά βαΐων και κλάδων και με ανοικτές αγκάλες ?

Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω στα ερωτήματα αυτά. Μόνο να ευχηθώ και προσευχηθώ η επικείμενη αυτή επίσκεψή του να αποτελέσει το εφαλτήριο, την απαρχή μιας νέας ζωής για τον ίδιο και τον χώρο του, με μετάνοια και συντριβή. Οι δε πατέρες του Όρους -που είχαν το σθένος να ελέγξουν, πρόσφατα, ακόμη και τον ίδιο τον Οικουμενικό Πατριάρχη, για τα οικουμενιστικά του ανοίγματα και ατοπήματα-  να έχουν τον κατά Θεόν ζήλο και την παρρησία να υπενθυμίσουν στον Αλέξη Τσίπρα τι οφείλει να πράξει για να μεταστραφεί και μετανοήσει ώστε να σώσει την ψυχή του, επισημαίνοντας του και τον λόγο του Κυρίου <<ο μεν πιστεύσας και βαπτισθείς σωθήσεται, ο δε απιστήσας κατακριθήσεται>> (Μαρκ. ΙΣΤ΄, 16). Στα της πίστεως δεν υπάρχει μέση οδός ! Όποιος δεν είναι με τον Θεό, είναι απέναντί Του ! <<Ο μη ών μετ΄ εμού, κατ΄ εμού εστίν. Και ο μη συνάγων μετ΄ εμού, σκορπίζει>> (Λουκ. ΙΑ΄, 13).

Εάν αφήσει, έστω λίγο, χώρο στη ζωή του για τον Χριστό, να είναι σίγουρος, ο Αλέξης, ότι ο Θεός θα του απαντήσει μέσα του και θα νιώσει πολλά που, ούτε λέγονται ούτε γράφονται ! <<Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν>> (Λουκ. ΙΖ΄, 21). Αρκεί να Τον αφήσει να του μιλήσει !-