Από τις ιδεοληψίες της αριστερής «συνύπαρξης», στην δεξιά «μοναρχία»

>> Γράφει ο Γιώργος Ισ.Αμέντας

Αποφασίζεις να κατέβεις υποψήφιος στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Με την απόφασή σου αυτή, αποδέχεσαι το νομικό πλαίσιο εντός του οποίου θα πολιτευτείς. Καταφέρνεις να εκλεγείς ή δεν τα καταφέρνεις. Και τώρα; Μια νέα νομική ρύθμιση έρχεται να τα ανατρέψει όλα! Κι αν όχι όλα, τα περισσότερα από αυτά.

Από την ιδεοληψία λοιπόν της αριστερής συνύπαρξης, με την απλή αναλογική, οδηγούμαστε στην δεξιά μοναρχία του δημάρχου-αφέντη. Από την δήθεν αναλογική εκπροσώπηση των πολλών, που άφησε εκτός δημοτικών συμβουλίων αρκετούς από τους πρώτους σε σταυρούς δημοτικούς συμβούλους, περνάμε στην ενός ανδρός αρχή. Μια ρύθμιση που αν μη τι άλλο απαξιώνει πλήρως τον ρόλο των δημοτικών συμβουλίων. Μια ρύθμιση που καταστρατηγεί κάθε έννοια δημοκρατικότητας και διαλόγου.

Παρόλα τα προβλήματα του ακατάλληλου νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτεύτηκαν κάποιες χιλιάδες υποψήφιοι και μερικά εκατομμύρια λαού προσήλθαν στις κάλπες για να επιλέξουν. Να επιλέξουν τους κατάλληλους για να διοικήσουν τους δήμους και τις περιφέρειες. Και επέλεξαν. Και παρουσιάστηκε σε πολλές περιπτώσεις το φαινόμενο οι πρώτοι να μένουν εκτός χάνοντας με διάφορες καραμπόλες τις έδρες τους από τον τρίτο και τον τέταρτο συνδυασμό.

Αντί λοιπόν να έρθει ο νομοθέτης ως τιμωρός του παράλογου να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους προβλήματα, δημιουργεί εντελώς αυθαίρετα κι άλλα! “Αποφασίζει” ώστε ο δήμαρχος κι ο περιφερειάρχης να έχουν τον πρώτο και τελευταίο λόγο σε όλα. Προσφέρει μια πλασματική πλειοψηφία στον συνδυασμό του δημάρχου και του περιφερειάρχη μετατρέποντάς τους σε μονοκράτορες στο όνομα του ότι πρέπει να διοικηθούν οι δήμοι και οι περιφέρειες.

Ρωτώ λοιπόν, κατά την περίοδο των κυβερνήσεων συνεργασίας η χώρα δεν διοικούνταν; Οι  άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν αναπτύξει χρόνια τώρα κουλτούρα μετεκλογικών-πολιτικού χαρακτήρα συνεργασιών, δεν διοικούνται; Μήπως είναι καιρός να αφήσουμε πίσω τις όποιες προσωπικές μας επιδιώξεις και να προτάξουμε πάνω απ’ όλα το κοινό καλό; Ρομαντικές ιδέες που δεν εφαρμόζονται θα μου πείτε. Στην Ελλάδα είμαστε θα μου πείτε. Για συναλλαγές, πελατειακές σχέσεις κτλ θα μου πείτε…
Κι όμως θεωρώ πως είναι καιρός για αλλαγή όλων αυτών. Εμείς; Ναι εμείς! Εμείς ας κάνουμε την αρχή! Εμείς που βρεθήκαμε αυτή την στιγμή κάτω από αυτές τις συνθήκες. Ας βάλουμε το καλό του τόπου πάνω από όποια “ταξίματα” και προσωπικές αντιπάθειες. Είναι ανάγκη να κουβεντιάσουμε και να καταλήξουμε σε μια κοινή συνισταμένη ώστε να πάμε αυτόν τον τόπο μπροστά! Και πρώτοι από όλους οι εκλεγμένοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες πρέπει να είναι αυτοί που θα αναλάβουν πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Ελπίζω ότι η προσπάθειά μας θα δικαιωθεί και η ιστορία θα μας κρίνει θετικά.