Πιστωτικό γεγονός για το ΠΑΣΟΚ

>> Του Π. Στεφάνου 

Ζώντας επί δυο συναπτά έτη έναν καθημερινό εφιάλτη, δόθηκε σε όλους μας η ευκαιρία για κριτική σε όλα τα επίπεδα και αναζήτηση απάντησης στο ερώτημα πως φτάσαμε στο σημείο μηδέν. Βαρύς ο καταλογισμός ευθυνών στα δυο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα και έθρεψαν - συχνά με την υποστήριξη της αριστεράς - τον κρατισμό, τη δημοσιουπαλληλική νοοτροπία, την ανάπτυξη της πολιτικής των επιδομάτων και της αξιοποίησης των επιδοτήσεων της ΕΕ σε πόρσε καγιέν. Το ΠΑΣΟΚ έχοντας διαπράξει το ατόπημα της άμετρης προεκλογικής υποσχεσιολογίας – λεφτά υπάρχουν– και διαπράττοντας ηθελημένα ή αθέλητα σειρά απίστευτων λαθών ως κυβέρνηση οδήγησε τη χώρα στην εξαθλίωση και παρέδωσε την εξουσία σε μια κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση. Έτσι χρεώθηκε με πιστωτικό γεγονός και βλέπει το ποσοστό του να κουρεύεται κατά 80% ακριβώς όσο και το κούρεμα των ομολόγων που με αφθονία πούλησε ακόμα και στα ασφαλιστικά μας ταμεία!!! Το γεγονός αυτό το οδήγησε σε αλλαγή προέδρου και στις γνωστές διαδικασίες του προηγούμενου και του προσεχούς σαββατοκύριακου.

Θα περίμενε όμως κανείς ότι με βάση τη συσσωρευμένη και δικαιολογημένη οργή των μελών και φίλων του κινήματος αλλά και όλων των πολιτών, θα βλέπαμε στο συνέδριο δύο νέες συνιστώσες ικανές και αναγκαίες να οδηγήσουν τη χώρα στο δρόμο της μεταρρύθμισης. Πρώτον στην κατάθεση μιας νέας πολιτικής πλατφόρμας που θα σηματοδοτούσε και το τέλος της μεταπολίτευσης και δεύτερον στην ανάδειξη νέων προσώπων στο πολιτικό σκηνικό όχι απαραίτητα επειδή το νέο είναι καλύτερο από το παλιό αλλά επειδή είναι μια φυσιολογική εξέλιξη και αποτελεί την επικύρωση της χρεοκοπίας του παλιού. Διαπιστώνουμε όμως με έκπληξη ότι τίποτα από αυτά δε συμβαίνει.

Παρά τις προσπάθειες του Θ. Πάγκαλου, της Α. Διαμαντοπούλου, του Π. Οικονόμου δεν ακούστηκε τίποτα που να θίγει κομματικά κεκτημένα και να βάζει τις βάσεις για ένα νέο κράτος όπως πχ. για εκλογές σταθερά κάθε πέντε χρόνια, για υπουργεία σταθερά σε αριθμό και αρμοδιότητες με γενικούς γραμματείς ορισμένους με αντικειμενικά κριτήρια από το μόνιμο προσωπικό τους ώστε να αλλάξει αυτή η εικόνα διάλυσης που επικρατεί. Τίποτα για απόλυτα ανεξάρτητη δικαιοσύνη και άμεση διεκπεραίωση των δικαστικών εκκρεμοτήτων ώστε να πάψει η ατιμωρισία, τίποτα για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας. Τίποτα για σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα τίποτα για ουσιαστική αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα... Στόχος πάντως τέθηκε... η νίκη...

Όσον αφορά τα πρόσωπα συνεχίζεται η ίδια εικόνα συμβολαιογραφικής μεταβίβασης του κόμματος – φαίνεται μάλιστα ότι μεταβιβάζεται και η υψηλή κυριότητα!!! Τα ίδια πρόσωπα, το ίδιο κρατικοδίαιτοπολιτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο που θα κάνει ακόμα μια προσπάθεια ανασυγκρότησηςγια να μην χάσει την επαφή με την εξουσία.

Είναι φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ του κρατισμού έχει κατά κράτος νικήσει το μεταρρυθμιστικό ΠΑΣΟΚ. Και απλά για αυτό το λόγο δεν θα κατέβω να ψηφίσω για πρόεδρο του κινήματος.

ΥΓ. Δυστυχώς τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και στο κόμμα της ΝΔ. Και ευτυχώς αποκαλύφθηκε από τα μισόλογα τους ότι προκειμένου να μη χάσουν τα οφίτσια τους τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα θα υπερβούν τις ανύπαρκτες πλέον ιδεολογικές τους διαφορές και θα συγκατοικήσουν στο Μαξίμου περιορίζοντας οποιαδήποτε ελπίδα ουσιαστικής μεταρρύθμισης.