Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα!

>> Του  Γιώργου  Φωτ.  Παπαδόπουλου

Με αφορμή την πρωτοβουλία του Συλλόγου <<Άρτιον>> γύρω από το θέμα του καρκίνου

            Ξεκινώντας το λιτό τούτο σημείωμα, πρέπει να καταστήσω σαφή δυο πράγματα: Πρώτον ότι, δεν είμαι πουριτανός. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να κάνει ότι επιλέγει, όμως δίχως αυτό να πλήττει εκείνο που πρεσβεύει ο διπλανός του και –κυρίως– δίχως να προσβάλλει τα ειωθότα, δηλαδή όσα έχουν παγιωθεί και καθιερωθεί <<εθιμικώ δικαίω>> ως παράδοση ενός τόπου, η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του οποίου τα επικαλείται ως στοιχεία της εθνολογικής και λαογραφικής υφής του.  Κατά το κοινώς λεγόμενο, ως κοινωνικό <<DNA>> του.

            Και δεύτερον: Ότι αναφέρομαι σε ένα μεμονωμένο γεγονός και όχι στη δράση του υπό αναφορά, ως κατωτέρω, συλλόγου τον οποίο θεωρώ δραστήριο, παραγωγικό και με θετικό πρόσχημα στην μέχρι σήμερα πορεία του.

            Γνωστοποιήθηκε, λοιπόν, δημοσία, ότι: <<Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δημιουργικής Έκφρασης και του «ευ ζην» ΑΡΤΙΟΝ ανακοινώνει την πρωτοβουλία του Συλλόγου για την επιπλέον ευαισθητοποίηση του χιακού κοινού σχετικά με το θέμα του καρκίνου.

Ειδικότερα, γυναίκες μέλη και φίλες του ΑΡΤΙΟΝ, αναγνωρίσιμες ή μη από όλους τους τομείς δράσης της χιακής κοινωνίας, αλλά και απλά νοικοκυρές θα φωτογραφηθούν ημίγυμνες και οι φωτογραφίες τους θα αποτελέσουν το θέμα Έκθεσης τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους (μήνας του καρκίνου του μαστού), με παράλληλες εκδηλώσεις>>.

Η ανακοίνωση αυτή, την οποία υπογράφει η Πρόεδρος του Συλλόγου κα Βάσω Κριτάκη, γέννησε εύλογα ερωτήματα στην τοπική μας κοινωνία. Θα συνυπογράψω τις απόψεις των συναδέλφων κ.κ. Δημήτρη Φρεζούλη και Τάκη Δηράκη, οι οποίοι στις προσωπικές τους στήλες (μέσα από την <<Αλήθεια>> και τη <<Γνώμη της Χίου>> αντίστοιχα) ανέφεραν ότι με την ΄΄καμπάνια΄΄ αυτή δεν έχουμε ποιοτικά αποτελέσματα και όλα γίνονται για το ΄΄φολκλόρ΄΄ και μόνο.

Επιπρόσθετα, θα έλεγα εγώ ότι, είναι λάθος μια τέτοια διαδικασία ΄΄ευαισθητοποίησης΄΄ του κοινού. Δεν ευαισθητοποιείς με τον τρόπο αυτό τους συμπολίτες σου να ασχοληθούν με το θέμα του καρκίνου που μαστίζει τις σύγχρονες κοινωνίες. Και σας το αναφέρω αυτό και ως άτομο που, μέσα στην οικογένειά μας, είχαμε μέλη που επλήγησαν από τη συγκεκριμένη νόσο.

Μέγιστο λάθος, Βάσω ! Δηλαδή εάν, επί παραδείγματι, οι συγκεκριμένες κυρίες φωτογραφίζονταν τελείως γυμνές και έτσι μας έκαναν όλους να θέλουμε να τις δούμε… θα έπρεπε να το κάνετε αυτό ? Αυτό δεν είναι ευαισθητοποίηση, είναι <<γυναικομάζωμα>> και προσβολή της γυναίκας. Ούτε θα αποτελέσει το εφαλτήριο να ασχοληθεί κάποιος σοβαρά με το ζήτημα του καρκίνου. Είναι σαν να πηγαίνεις στην υποσιτιζόμενη Κεντρική Αφρική και να λες <<θέλω να σας ευαισθητοποιήσω για την πείνα και σας έφερα λουλούδια να δείτε και να τα μυρίσετε>>. Δηλαδή αυτό που λέει ο λαός μας <<φάτε μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο>>… 

Τέτοιες τακτικές μάλλον επιχειρούν να ικανοποιήσουν φαντασιώσεις που προέρχονται από τα εσώψυχα όσων τις απεργάζονται. Προσωπικά, κρατώ μόνο το γεγονός ότι ο Σύλλογος θέλησε –και ορθά– να ασχοληθεί με κάποιο ζήτημα που για πολλούς ακόμη και σήμερα φαντάζει <<ταμπού>>, ειδικότερα στις μικρές και κλειστές κοινωνίες. Και που η αντίληψη αυτή πρέπει να αλλάξει, να σπάσει, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο καρκίνος χτυπάει την πόρτα ολοένα και περισσοτέρων ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και στον κόσμο ολόκληρο (οι προβλέψεις αναφέρουν ότι τα επόμενα 20 χρόνια θα έχουμε αύξηση των κρουσμάτων κατά 150 % !!!- δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει συγγενή ή φίλο με την νόσο αυτή !) Άλλο, όμως, αυτό και άλλο να θέλεις να κεντρίσεις το ενδιαφέρον του κοινού και να στρέφεις τα φώτα της δημοσιότητας επάνω σου με λανθασμένες τακτικές. Είναι αυτό η λεγόμενη <<αρνητική διαφήμιση>>. Κρατώ, λοιπόν, το ορθό της πρωτοβουλίας και πιστεύω πως (τα προτείναντα το εγχείρημα μέλη του <<Άρτιον>>) θα αναθεωρήσουν τα υπόλοιπα που, συν τοις άλλοις, ειλικρινά το λέω και καλοπροαίρετα, δεν έκαναν καθόλου καλή εντύπωση σε όσους διάβασαν ή άκουσαν την ανακοίνωσή τους. Και που δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο που διαπραγματεύονται.

Από την άλλη, φαίνεται ότι σε κάποιους λείπει η ανθρωποκεντρική αντίληψη των πραγμάτων. Προτείνεις ευαισθητοποίηση για τον καρκίνο και δεν σέβεσαι τη γυναίκα. Τι θα πει <<γυναίκες αναγνωρίσιμες και μη>> ? Πως κρίνει κάποιος εάν μια γυναίκα είναι αναγνωρίσιμη ? Και ποιος είναι αυτός ο κριτής ? Δηλαδή εάν μια γυναίκα είναι πολύτεκνη ή εργάτρια αλλά το όνομά της δεν είναι γνωστό, είναι υποδεέστερη (ως προς την αναγνώριση της) από μια ιατρό ή δικηγόρο ή ασχολούμενη με τα κοινά που, όμως στη ζωή της, δεν έκανε τίποτε περισσότερο προς όφελος της κοινωνίας αλλά πορεύεται ικανοποιώντας μόνο τις φιλοδοξίες και τα εγωιστικά πάθη της ?  <<Φάουλ>> ολκής ο διαχωρισμός αυτός στη γυναίκα, αγγίζει τα όρια του κοινωνικού ρατσισμού.

Ας φροντίσουμε να έχουμε πρωτότυπες ιδέες, αλλά όχι ψευδεπίγραφες (όπως ορισμένων που προβάλλουν τα ΜΜΕ ή άλλες οργανώσεις) που καμία σχέση δεν έχουν με την ψυχολογία αλλά και τις πεποιθήσεις του Έλληνα ακρίτα που, εκτός από την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, αντιμετωπίζει και την φοβερή πανδημία της ασθένειας του καρκίνου. Μιας ασθένειας που έχει σοβαρό ψυχοσωματικό αντίκτυπο στον παράγοντα άνθρωπο. Εάν θέλουμε να ευαισθητοποιήσουμε ουσιαστικά το κοινό για το θέμα του καρκίνου ένας τρόπος υπάρχει: ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ. Όχι ανούσια προβολή ημίγυμνων γυναικών.

Πρέπει να καταστεί σαφές ότι, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό βίο, Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ. Είναι απαράβατος κανόνας αυτός. Διαφορετικά όλοι θα γίνονταν κλέφτες για να ταΐσουν τους φτωχούς !

Αγαπητή Βάσω, ξέρεις ότι σε εκτιμώ και σου μιλώ καλοπροαίρετα: Μας βγάζουν από τα ρούχα μας οι ανθέλληνες και οι ξενοκίνητοι κηφήνες της πολιτικής βιοτής που κατέστησαν τον ελληνικό λαό λιμοκτονούντα, καταθλιπτικό και αυτοκτονούντα ! Μην μας βγάζεις κι εσύ, κυριολεκτικά, με άστοχες πρωτοβουλίες ! Σε παρακαλώ να αναθεωρήσεις, ως προς τη φωτογράφηση των ημίγυμνων γυναικών και να αντικαταστήσεις τη δράση αυτή με μια άλλη.-